به گزارش صبح مهریز به نقل از ناب نیوز؛ شور و نشاط در بین مردم وصف نشدنی بود. همه با شوق خود را آماده کردند تا در تعیین سرنوشت کشور و انتخاب بالاترین مقام اجرایی کشور شرکت نمایند.تبلیغات با روش های متفاوت واستفاده از رسانه های مختلف، فضاسازی های شهری و ... صورت می گرفت. برخی کاندیداها تبلیغات سنگین و پرزرق و برق داشتند، از پوستر گرفته تا بنرهای بزرگ در سطح شهر و برخی کاندیداها با هزینه کمترو پوسترهای سیاه و سفید که بیشتر دل به تبلیغات صدا و سیما بسته بودند.

یکی از مواردی که در جهت هیجان عمومی نقش داشت مناظره های تلویزیونی بود،درباره اینکه این مناظره ها درست بود یا غلط تحلیلی ندارم اما آنچه در پی آن هستیم تحلیلی بر واقعه تلخ پس از انتخابات پرشور وحضور چهل میلیونی ملت بزرگ ایران در انتخابات 88 است.

هنوز شمارش آراء به پایان نرسیده بود،میر حسین موسوی، یکی از کاندیداها در نشست خبری خود را پیروز انتخابات اعلام می کند.این اعلام هیچ توجیه منطقی نداشت.

علاوه بر این اعلام پیروزی متاسفانه عده ای از مقامات کشور نیز بااینکه می دانستند هنوز شمارش آرا پایان نیافته واین اعلام غیرقانونی است، به کاندید مورد نظر تبریک گفتند.

سوال اینجاست چگونه موسوی در حالیکه هنوز شمارش آرا ادامه دارد خود را پیروز می داند؟ او پاسخی به این سوال نمی دهد و فقط می گوید در آمارگیری قبل از انتخابات من بخت بیشتری برای برد داشتم.آیا این جواب منطقی است؟ آیا صرفاً نظر مردم شمال تهران نتیجه آرا را مشخص می کند؟

از طرفی پس از اعلام نمایش آرا کاندید پیروز انتخابات (احمدی نژاد) نزدیک به دوازده میلیون رأی بیشتر از نفر دوم (میرحسین موسوی) داشت اما به صورت غیر منطقی و بدون سند، موسوی و تعدادی از طرفداران وی اعلام می کنند که در انتخابات تقلب شده است و این ادعا و دروغ زمینه فتنه ای بزرگ می شود.

حال چرا ادعای تقلب دروغ بود؟ زیرا سازوکار انتخابات به گونه ای است که امکان تقلب در آن بسیار پایین و غیرقابل تاثیر در نتیجه انتخابات می باشد؛ چرا که هنگام رأی گیری در کنار صندوق های رأی افراد معتمد محل و موردتایید مردم و نظام حضور دارند و علاوه بر آنها هریک از کاندیداها می توانند نماینده ای در کنار صندوق برای نظارت بر روند انتخابات داشته باشند. همچنین حضور ناظرین فرمانداری ها، شورای نگهبان و نیروی انتظامی و ... تقلب را در حد صفر پایین می آورد. با وجود این در قانون نیز پیش بینی شده است اگر یکی از نامزدهای انتخاباتی نسبت به انتخابات یک محل یا صندوق، اعتراضی داشته باشند، می توانند با ارائه مستندات، با کمال آرامش شکایت خود را پیگیری کنند.

آنچه مایه تاسف است، کاندیدایی مدعی تقلب شده که 12 میلیون رأی کمتر از نفر پیروز دارد و با کاندیدای دیگری که حتی آرای باطله نیز از میزان رأی او بیشتر می باشد، بدون مراجعه به قانونریال مردم و جوانان را تحریک کرده و به خیابان می آورند که این عمل غیرمنطقی زمینه را برای خرابکاری منافقین و سلطنت طلب ها با حمایت آمریکا و انگلیس فراهم کرد.

در این آشوب که با حضور عده ای از مردم غافل از تاثیر دروغ بزرگ تقلب نیز همراه بود ، عده ای سواستفاده کرده وبه اموال عمومی و بیت المال حمله کرده وخسارات زیادی را وارد کردند.

در حالیکه این اعمال خلاف قانون در پیش چشم سران فتنه انجام می گیرد، آنها همچنان بر ادعا دروغین خود پافشاری کرده و در روزهای بعد نیز این منکرات انجام می گیرد به گونه ای که هشت ماه آرامش وآسایش از مردم به خصوص شهروندان تهرانی سلب شد.

در این میان آیا اخلال نظم عمومی، تخریب اموال مردم، حمله به مراکز نظامی، بی حرمتی به ماه مبارک رمضان و روز قدس، پاره کردن عکس امام، بی حرمتی به اصل ولایت فقیه، هتک حرمت عاشورا وشهادت جوانان بسیجی مصداق محاربه نیست؟ تعجب این است که حتی با دیدن این منکرات و اعمال توسط آشوبگران ومنافیقن، باز از این افراد وسران فتنه مانند موسوی،کروبی و خاتمی به عنوان مردمی خداجو نام برده می شود و با وجود اینکه می بینند چگونه آمریکا و اسراییل به همراه روباه مکار انگلیس، به صراحت حرف از سقوط نظام می زنند و حمایت می کنند اما باز بر طبل تقلب دروغین می کوبند و هرگز راه خود را از منافقین جدا نمی کنند.

آری شیفتگان قدرت و ریاست فقط به آرزوی خود می اندیشیدند و حاضر بودند نه تنها قانون بلکه همه نظام اسلامی را نابود کنند اما به صندلی ریاست برسند.

به نظر من مهم ترین عامل انحراف سران فتنه خودشیفتگی وقدرت طلبی بود و دشمن نیز چون برنامه ریزی چندین ساله دارد از ضعف این افراد نهایت استفاده کرده و در این فتنه برنامه ریزی شده آنها را به وسط میدان انداخت.

اگرچه این فتنه پیچیده خسارات زیادی داشت و حتی به قول مقام معظم رهبری هنوز ابعاد زیادی از آن مانده تا کشف شود و در آینده روشن تر خواهد شد، اما مزایای زیادی هم داشت؛ اول اینکه نقاب را از چهره برخی افراد مدعی انقلابی گری مانند موسوی و کروبی وخاتمی که سال ها حتی در جایگاه مسئولیت های اجرایی نظام بودند، انداخت و دوم اینکه نقش رهبر معظم انقلاب در رو کردن دست دشمنان و فتنه گران و قدرت تحلیل و سخنان جذاب ایشان، ساختار فتنه را در هم شکست و سوماً دشمن پی به حضور قدرتمندانه مردم و ولایت پذیری آنها برد.

این اولین فتنه نبود و آخرین هم نخواهد بود،لذا مردم بایستی هوشیاری خود را حفظ کنند که فتنه های آینده پیچیده تر وخطرناکتر خواهند بود.

نکته آخر اینکه مهم ترین راه غلبه بر فتنه و توطئه های دشمن حضور مردم در صحنه و پیروی از ولایت فقیه است و در اینامر نخبگان باید همواره آگاه باشند و روشنگری کنند.

انتهای پیام/ج