به گزارش یزدامــروز، مردم ایران اسلامی شاهد انفجار اعتصاب های در دوران دولت یازدهم هستند تا بدانجا که حتی مواجهه با تجمعات عادی مانند خرید بلیط سینما یا پیاده روی خانوادگی فکر آنان را به اعتصاب سوق می دهد؛ از طرفی این جریان اعتراضی در انحصار قشر یا صنفی خاص نیست، از کارگران و رانندگان تاکسی گرفته تا کارمندان ادارات مختلف دولتی و خصوصی چون ادارات آموزش و پرورش، هرکدام به نوبه خود عَلَم حق خواهی خود را برافراشته اند و حقوق و مطالبات خود را درخواست دارند.

این انفجار اعتصابی این سوال را در ذهن ایجاد می کند که آیا همه این اعتصابات خود جوش و بدون دخالت دست های پشت پرده به صورت یک موج اتفاق می افتد یا جریاناتی با تحریکات خاص خود سعی در ایجاد آشوب دارند تا ماهی خود را از این آب گل آلود شده بگیرند؟ که با کمی تأمل می توان دریافت برخی از این اعتصابات خودساخته و با برنامه ریزی و طراحی قبلی رخ داده است، اعتصاب های  با لباس مطالبات مطرح می شوند اما  در اصل هدف چیز دیگری است.

قصد القای تعداد اندک اعتصاب کنندگان به عنوان اکثریت با ایجاد همهمه

اعتصابات سیاه زنجیره ای این جریان خاص علاقه ی خاصی به «اکثریت» نشان دادن طرفداران خود دارد ولی از آنجایی که گروه اندگی را تحت فرمان دارد سعی دارد با ایجاد همهمه و اغتشاش های خارج از اصول، خود را به عنوان اکثریت معرفی کند.

با نگاهی عمیق به آخرین اعتصاب هایی که در بین قشر فرهنگی استان یزد رخ داد، می توان بر حقیقت مطالب گفته شده صحه گذاشت.

تجمعی در ظهر 5شنبه گذشته در مقابل اداره کل آموزش و پرورش استان دارالعلم یزد با تعداد فقط 12 نفر و آن هم با دعوت و تبلیغات کانون صنفی معلمان در فضای مجازی، صورت پذیرفت.

در این تجمع که یک ساعت به طول انجامید حاضران پیگیری مطالبات را علت حضور خود معرفی کردند ولی اندکی بعد مشخص شد نیت دیگری آن ها را به آموزش و پرورش کشانده است؛ نیتی که کمر به فراموشی اسطوره ها بسته است.

طبق گفته های شاهد ماجرا هدف اصلی این تجمع تغییر تاریخ آغاز هفته ملی معلم بوده است؛ به طوری که زمان آغاز آن از 12 اردیبهشت که منصوب به شهادت معلم شهید و از نوابغ و اسطوره های معاصر ما «شهید مرتضی مطهری» است؛ به 5 اکتبر(13 مهر) روز جهانی معلم تغییر کند!

شهید مرتضی مطهری، عالم، فیلسوف، نویسنده و مبلغ نابغه جهان اسلام و از افتخارات ایران اسلامی است، از طرفی اندیشه های این عالم بزرگ از اندیشه های بنیادین انقلاب اسلامی و خط مشی در ایدئولوژی انقلاب اسلامی می باشد؛ با بررسی شخصیت این بزرگوار مشخص می شود چرا عده ای کمر به فراموشی خدمات، آثار و اندیشه های این معلم انقلابی بسته اند.

نام استاد شهید مطهری همواره افتخار برای نام معلم و جامعه نبی وار معلمین بوده و نام نیک این شخصیت ارزشمند و تاثیر گذار تا ابد در تاریخ علم و تفکر خواهد درخشید؛ حال چرا باید این نام کنار گذاشته شود و فقط با یک دلی واهی پتک جهل بر نام بزرگان این مرز و بوم کوبید؟

آیا به واقع دنبال کنندگان این تغییربا اجرای این سناریو های تکراری و شکست خورده، تحقق همین هدف را دنبال می کنند؟ یا تنها دغدغه آنان یک تاریخ است؟ یا اندیشه ای مخرب وبا اهداف گسترده در تخریب فرهنگ یک تمدن کهن و ناب، آنان را به این گونه اقدامات دعوت می کند؟ جریانی با اندیشه ای که حتی نام شهید مطهری را نیز برنمی تابند.

عصر سیاست/