یزدامـــــروز؛ صدای طبل، شیپور و سنج خبر از آغاز مراسم تعزیه خوانی و نمایش حماسه و فداکاری دلباختگان طریق الهی، سالار و سرور شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و شقاوت و بی‌رحمی یزیدیان دنیا پرست دین فروش و بی وفایان اهل کوفه می‌دهد. نا گهان هر گوشه حسینه به صحنه‌ای از نمایش صحنه‌های مصاف حق و باطل در صحرای کربلا و در ظهر روز عاشورا تبدیل می‌شود.

گروهی در نقش سپاهیان کوفه خود نمایی می‌کنند و هر از چند گاهی به خیمه‌های سفیدی که در دو طرف حسینه بر افراشته شده است، حمله‌ور می‌شوند تا صحنه هجوم کوفیان را به خیام حرم در ذهن، اندیشه و قلب عزاداران حک کنند و آن را ماندگار سازند.

ناگهان سپاه سواره کوفیان دور خیمه‌ها حلقه می‌زنند و لحظه‌ای بعد ستونی از دود و آتش در دو سوی حسینیه بزرگ به آسمان بلند می‌شود و آغاز دوران اسارت زنان و دختران بازمانده نهضت بزرگ عاشوراییان را تصویر می کندو خیل عزادارانی که اشک از دیدگانشان جاری می شود.

رژه خودروها در حسینیه  که صحنه هایی از کربلا  و مسیر اسارت را به نمایش می گذرانند

اندک اندک میدان از حضور تعزیه خوانان حسینی خالی می‌شود و بخش دیگری از عزاداری بی‌نظیر مردم این سامان آغاز می‌شود.ده‌ها خودرو سبک و سنگین در حسینیه به گردش در می‌آیند تا کربلا تا کوفه و کوفه تا شام را برای عزادارن ترسیم کنند.

البته در سالیان دور به جای این خودروها افرادی بودند که با حمل تخته های بر دوش خود چنین صحنه هایی را به نمایش می گذاشتند.

نخستین صحنه دفن شهدای کربلاست که همت و فداکاری زنان بنی اسد را به تماشا می‌گذارد

مجلس یزید، کاخ ابن زیاد، تنور خولی، دیر راهب، خرابه شام، بازارشام، کاروان اسرا که کودکان را بر شتران برهنه نشان می‌دهد، بخشی از این صحنه‌های غم انگیز نمایش وقایع پس از عاشوراست تا درک کنیم چرا امام زین العابدین علیه‌السلام در پاسخ آن مرد که سوال کرد: «یابن رسول الله! در این سفر کجا بر شما سخت‌تر گذاشت»، سه بار فرمود:« الشام، الشام، الشام» .

دور سوم گردش خودروها در حسینیه به پایان می رسدو مردم در نقطه شمال شرقی حسینیه متراکم می‌شوند. گویی قرار است تا لحظاتی دیگر با شکوهترین صحنه عزاداری چندین ساعته مردم زارچ در این ماتمکده بزرگ آغاز شود.

نخل برداری اوج عزاداری در زارچ

«نخل برداری» یا «نقل برداری» نمادی از تشییع جسم مبارک سید و سالار شهیدان حضرت حسین ابن علی علیه‌السلام بر روی دست و شانه‌های غمزده خیل عزاداران حسینی است که در استان یزد و برخی شهرهای دیگر کشور به شیوه‌های مختلف برگزار می‌شود.

جوانان عزادار با پای برهنه ساعتی است که دستان و شانه‌های خود را به زیر ستون‌های نخل برده‌اند تا با رسیدن لحظه مقرر با چشمی اشک بار و دلی غمزده به یاد ظهر عاشورا با فریاد «یا حسین» صحنه با شکوه دیگری از عزای حسینی را به نمایش بگذارند، ناگهان با فریاد «یا حسین» نخل روی دستان و شانه‌های عزاداران به حرکت در می‌آید.

انبوه مردم از زن و مرد که ساعت‌هاست، در انتظار این مراسم نمادین تشییع بزرگ شهیدان کربلا به انتظار ایستاده‌اند، در جلو و عقب و دو سوی نخل بر سر و سینه زنان و فریاد کنان سه بار به گرد حسینیه بزرگ می‌چرخند و در گوشه‌ای دیگر مردم با ذبح دام‌های مختلف به ادای نذورات خود می پردازند.

در جای جای شهر مردم با ظرف هایی از غذا از خیل عزاداران پذیرایی می شود، ساعتی دیگر حسینیه بزرگ از انبوه جمعیت تهی می‌‌شود و شام غریبان از راه می‌رسد و چه اندوه‌بار است، و مردمی که با کودکان و رنان خاندان عصمت و طهارت (ع)اشعار آغاز دوران اسارت و رسالت بازماندگان قافله کربلا را زمزمه می‌کنند.

شام غریبان حسین امشب است            اول درد و محن زینب است