نمایش نمایش

ID : 23895839

جان‌هایی که آسان از دست می‌رود


خطای انسانی به جای خود، چرا کیفیت خودروهای تولید داخل نباید به گونه‌ای باشد که آسیب‌های ناشی از خطای انسانی و نقص‌های جاده‌ای را به حداقل کاهش دهد؟!

به گزارش عصرفرهنگ؛ کیفیت پایین خودروهای تولید داخل، حکایت پرغصه‌ای است و هنگامی که دریابیم در مواردی متعدد همین کیفیت پایین، موجب افزایش سوانح جاده‌ای و تشدید مرگ‌ومیرها شده است، به قصه‌ای دردناک بدل می‌شود. چه بسیار که به واسطه کیفیت پایین خودروهای تولید داخل، داغدار از دست‌دادن عزیزان خود شده‌اند و چه بسیار کودکان معصومی که داغ سنگین یتیمی بر روح کوچکشان آوار شده است. این مهم البته هرگز به معنای نفی نقش قصور و تقصیرهای عامل انسانی در بروز حوادث رانندگی نیست؛ اما هرگز نمی‌توان به بهانه کوتاهی‌های رانندگی و ... از تاثیر خودروهای فاقد استانداردهای کافی در تشدید حوادث و افزایش تلفات رانندگی چشم‌ پوشید.

در یکی از آخرین نمونه‌ها می‌توان به حادثه تصادف خودرو حامل رئیس سنی مجلس دهم و نماینده مردم تهران در مجلس اشاره کرد. در این تصادف خودرو پژو طرف مقابل با خودرو خارجی حامل آقای هاشم زائی برخورد می‌کند. نکته تاسف‌بار و قابل تامل در این ماجرا آن‌جاست که خودرو پژو آتش می‌گیرد و دو سرنشین آن با وضعی دلخراش در آتش می‌سوزند و جان خود را از دست می‌دهند. در حالی که خوشبختانه نماینده محترم سوار بر ماشین خارجی به واسطه استحکام و ایمنی بالای ماشین خود، جان به در می‌برد.

نکته این‌جاست که چرا کیفیت ماشین‌های تولید داخل باید به گونه‌ای باشد که در تصادفی این‌چنینی، دو سرنشین ماشین آن‌گونه دلخراش جان خود را از دست بدهند؟! چرا کیفیت خودروهای تولید داخل به چنان سطحی نرسیده است که در تصادف‌های این‌چنینی جان سرنشینان به آسانی از دست نرود؟ خطای راننده به جای خود، چرا کیفیت خودروهای تولید داخل نباید به گونه‌ای باشد که آسیب‌های ناشی از خطای انسانی و نقص‌های جاده‌ای را به حداقل کاهش دهد؟! چرا هیچ دورنمای روشنی برای ارتقای کیفیت خودروهای تولید داخل متصور نیست؟ آیا مایه شرمساری نیست که در صنایعی چون دفاعی و نانو و نظایر آن علیرغم تحریم‌های شدید به دستاوردهایی شگفت‌انگیز دست یافته‌ایم اما در صنعت خودروسازی علیرغم قدمتی چنددهه‌ای حرکتی لاک‌پشتی پیشه ساخته‌ایم؟!

 اگر چه دلایل متعددی بر این وضعیت نابسامان قابل شمارش است اما بی‌گمان دلیل اصلی را باید در فقدان یا کمرنگ بودن روحیه مدیریت جهادی و وجدان کاری از یکسو و ضعف شدید برنامه‌ریزی و نظارت از سوی دیگر دانست. طبیعی است تا اراده‌ای جدی وارد عرصه نشود و نهادهای نظارتی و دستگاه‌های مسئول به وظیفه خود به نحو تمام و کمال در این زمینه عمل نکنند، در همچنان بر همین پاشنه خواهد چرخید و نمی‌توان انتظاری برای بهبود معتنابهی در صنعت خودروسازی داخل داشت.

نویسنده: فائزه شورکی

پایان پیام/م






فرهنگی فرهنگی

جدیدترین ها جدیدترین ها