به گزارش صبح تفت ، عصر فرهنگ نوشت: از آغاز دولت تدبیر، همواره در هنگام برگزاری کنسرت ها در یک سو مردم متدین و علمای دلسوز و در سوی دیگر مسئولان و مدیران دولتی ایستاده بودند. اما چرا مدیران دولتی حاضرند برای برگزاری یک مراسم به قدری هزینه کنند که حتی رئیس کتابخانه ملی هم عدم برگزاری کنسرت را عامل افزایش ایدز و اعتیاد بداند؟!
استاندار یزد پیش از این در آغاز هفته دولت، جذب حمایت های مردمی را مهمترین هدف دولت در این هفته عنوان کرده بود. معاون عمرانی وی نیز به جای اعلام دستاوردهای خود تنها به انداختن تمام تقصیرها به گردن دولت قبل آن هم بعد از سه سال بسنده کرد. افتتاح یک سفره خانه سنتی هم از جمله دستاوردهای فرمانداری خاتم بود که در سایت اطلاع رسانی این فرمانداری بازتاب داشت! کارخانجات استان همه تعطیل شده، در مرز ورشکستگی هستند و یا با ظرفیت کم افتان و خیزان به کار خود ادامه می دهند. مسئولان در تامین آب شرب و شکر هم درمانده اند. قیمت اقلام روز به روز بالا می رود. هر روز تحصن و تجمعی در شهری از شهرستان های استان برگزار می شود. کارخانه ای که در سفر روحانی و توسط شخص وی افتتاح شده است تنها سه ماه دوام آورده و در این شرایط رکود و تورم تعطیل می شود.
طبیعی است که کاسه صبر مردم بالاخره لبریز شود. طبیعی است که مردم بخواهند بدانند آن همه وعده و وعید چه شد. مگر قرار نبود صد روزه همه مشکلات حل شود؟ مگر قرار نبود چرخ معیشت مردم بچرخد؟ مگر قرار نبود مشکل آب خوردن مردم هم حل شود؟ مگر قرار نبود تمام تحریم ها برداشته شود و مردم از گشایش های پسابرجامی منفعت ببرند؟
خب اگر در این فضا رویدادی باعث شود تا مسئولین چند روزی را از سوالات مردم در امان بمانند، طبیعی است که از این رویداد استقبال کرده و حتی شاید در مواردی بدان دامن بزنند. اینکه می بینیم هر ماجرای کوچکی در یزد کِش داده می شود شاید به همین دلیل باشد.
کلیپ سی ثانیه ای منتشر می شود و عده ای بدون پرسش و پاسخ و بررسی مقدمه و موخره آن صرفاً اقدام به بازنشر آن، دفاع از هموطنان زرتشی و قضاوت و تقاضای اشد مجازات برای خاطیان می کنند! مسئولین هم با اینکه از صفر تا صد ماجرا به خوبی اطلاع دارند موضع گیری را به بررسی بیشتر موکول می کنند تا بازی های رسانه ای همچنان ادامه یابد.
ارشاد با علم به حساسیت ماجرا و مخالفت علمای یزد به خصوص عضو مجلس خبرگان (واکنش آیت الله وافی به برگزاری برنامه های ضد دینی در یزد) و همچنین نماینده ولی فقیه در استان هر روز کنسرتی در گوشه ای از استان برگزار می کنند. حتی ایرادی ندارد که مجوز یک شبه صادر شود، کنسرت به جای سالنی مجهز در ورزشگاه برگزار شود، موسسه ای که در یک شهر مجوز فعالیت فرهنگی دارد در شهر دیگری اقدام کند و ... مهم این است که کنسرت باشد! اگر برگزار شد که خب عموم مردم شادکام شده و منتقدان هم چند روزی درگیر هستند. اگر هم برگزار نشد بساط فیض مهیاست و می توان مظلوم نمایی کرد.
همانطور که برگزاری یک کنسرت در سالروز دوم خرداد در یزد اتفاقی نبود، اعطای مجوز به کنسرت در هفته دولت هم اتفاقی نیست. بالاخره ذهن مردم باید از پروژه هایی که احداث نشد، طرح هایی که نیمه تمام ماند و وعده های پوچ منحرف شود. بالاخره مردم باید با پیگیری جدال بر سر برگزاری یا عدم برگزاری کنسرت مطالبه گری از مسئولین را فراموش کنند.
نکته ای که ظاهراً مسئولین آن را فراموش کرده اند این است که چنین حرکاتی( چه سریال ادامه دار برگزاری کنسرت، تئاتر و جشن های حاشیه دار و چه انتشار کلیپ 30 ثانیه ای) شاید آسایش چند روزه را برای آن ها به ارمغان بیاورد اما در بلند مدت باعث نهادینه شدن بداخلاقی در جامعه، ترسیم چهره ای نادرست از اسلام در ذهن جوانان، ضربه و لطمه به وجهه نظام مقدس جمهوری اسلامی، تخریب چهره روحانیت و بی اعتمادی مردم نسبت به رسانه ها می شود.
رضایت به بروز چنین خساراتی آن هم برای چند سال تکیه بر صندلی ریاست با هیچ منطق و دلیلی پذیرفتنی نیست.
سینا شاکر