اشتغالزایی وظیفه بدیهی هر مسئولی است اما نه به هر شیوه‌ای!
به گزارش یزدرسا، محمدرضا تابش نماینده اردکان در مجلس شورای اسلامی در سخنانی در جمع مردم این شهرستان گفته: «اگر از من نماینده بپرسند می‌گویم مجسمه آقای مهندس مصری‌نژاد و آقای مهندس نوریان را باید طلا بگیریم و در میادین شهر اردکان بزنیم.»
تابش همچنین گفته: «در قدیم با مینی بوس به یزد می رفتند و آنجا کار می کردند. حالا وقتی ساعت ۷ صبح به سمت نایین حرکت می کنید مینی‌بوس‌های زیادی هستند که به سمت کارخانجات حرکت می‌کنند. امروز چندین کیلومتر تریلی برای بارگیری در مجتمع فولاد ایستاده بود. این افتخار نیست؟
صنعت آلودگی دارد، فاضلاب دارد؛ اما با کارخانه و تولید و صنعت و کارآفرینی و گردش پول است که شهر ما ثروتمندترین شهر ایران به نسبت جمعیت می شود. افرادی هم هستند که مشکل و گرفتاری دارند. مریضی و سرطان هست. باید با اینها به روش علمی! مقابله شود. آثار سوء ناشی از توسعه باید برطرف شود.» (اینجا)
اشتغالزایی وظیفه بدیهی مسئولین
اینها در واقع واکنش تابش به انتقادها نسبت به وجود صنایع پرآبخواه در اردکان و همچنین پیامدهای زیست محیطی این صنایع برای این شهرستان است.
یقینا هیچ کس با ایجاد اشتغال برای جوانان مخالف نیست و این از بدیهی ترین وظایف همه مسئولان در سراسر کشور و همچنین مسئولین استانی است. اما نکته قابل اهمیت این است که اشتغال نباید بهانه ی شود که آسیب ها و مشکلاتی که به موجب بی تدبیری و تصمیم های نادرست بر یک شهر تحمیل می کند، نادیده گرفته شود.
برای ایجاد اشتغال راه ها و مسیرهای مختلفی وجود دارد که یقینا مسئولین باید بهترین و درست ترین آن ها را انتخاب کنند و در واقع به گونه ای این مهم را اجرایی کنند که کمترین پیامد منفی را برای شهر و منطقه داشته باشد.
درست ترین راه یا راحت ترین راه؟!
اما به نظر می رسد نماینده محترم اردکان امروز به اقداماتی افتخار می کند و حتی در قبال مردم موضع طلبکارانه دارد که این اقدامات نه درست ترین و بهترین اقدامات برای اشتغالزایی بوده، بلکه در واقع راحت ترین مسیر برای این مسئله بوده است.
همان راحت ترین مسیری که حالا تبعات جبران ناپذیری برای مردم شهرستان ارکان دارد و شرایطی را بر این شهر ایجاد کرده که به جای آنکه آن ها از این اقدامات را فرصتی برای شهر خود بدانند، بیشتر تبعات منفی آن را متوجه خود و شهرشان می دانند.
وقتی کمال همنشین اثر می‌کند
البته به نظر می رسد کمال همنشین در نماینده محترم اردکان نیز حسابی اثر کرده است! چرا که، روش ورود وی به مسائل و دفاع از اقدامات غیرقابل دفاعش بی شباهت با روش های رئیس جمهور نیست و آن هم فرافکنی و نسبت های غیرواقعی دادن به کارشناسان و مردم است.
به عنوان مثال اینکه تلاش شود انتقادها نسبت به پیامدهای زیست محیطی و اجتماعی صنایع پرآبخواه در شهرستان را به مثابه مخالفت با اشتغالزایی عنوان کرد، مصداقی از این شیوه است.
انتهای پیام/
