به گزارش یزدرسا، مدیر کل دفتر امور اجتماعی استانداری یزد چندی پیش در نشست با نمایندگان موسسه‌های آزاد هنری که در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان برگزار شد، در سخنانی قابل تأمل با بیان اینکه استان یزد از نظر افسردگی در سطح بالای افسردگی قرار دارد گفت: طبق آمار، آستانه تحمل اجتماعی مردم یزد نیز پایین تر از میزان استاندارد است که برای برون رفت از این معضل، آنچه مطرح است ورود هنر به جامعه و خارج کردن جامعه از حالت زمختی است.

یزد آوا؛ با توجه به جریانات اخیر و القائات نسبت به افسردگی مردم دارالعباده و دارالعلم یزد و صحبت های قابل تأمل جوادیان زاده بر آن شدیم با وی گفتگویی برای پاسخ به این شبهه داشته باشیم.

متن بخش چهارم گفتگوی صمیمی و خواندنی خبرنگار یزد آوا با مجید جوادیان زاده در ادامه آمده است:

یزد آوا: برنامه های دولت تدبیر و امید برای ارتقاء سطح نشاط اجتماعی مردم یزد چیست؟! بهتر نیست ابتدا زیر ساخت های فرهنگی، ورزشی و هنری را برای جوانان مانند فضاهای تفریحی ورزشی افزایش داده و ایجاد کنیم و بعد در مورد «افسرده بودن» و یا «کم بودن نشاط اجتماعی مردم» صحبت کنیم؟!

پژوهشی در حال انجام داریم که در آن راه کارهای نشاط اجتماعی به منظور دستیابی به یک الگوی متناسب با فرهنگ اجتماعی یزد را بررسی می کنیم.

خیلی از صورت های «نشاط اجتماعی» در کشور، در یزد قابل پیاده سازی نیست و الگوهای نشاط در استان یزد باید رنگ و بوی مذهبی داشته باشد و با وضعیت اقلیمی یزد همخوانی داشته باشد و مورد پذیرش خانواده ها قرار بگیرد.

یکی از راه کارها، اجتماعی کردن مردم یزد است، چرا که از نظر شخص بنده یکی از دلایل کاهش شادکامی در جامعه ما سبک زندگی خاصی هست که مردم یزد در چند دهه اخیر با آن مواجه شده اند.

زندگی صنعتی با تحرک پایین، اوقات فراغت پایین، اقلیم خشک یزد، سبک زندگی مردم (آپارتمان نشینی) و ترک زندگی در بافت قدیم در عین حال که بعضی از امکانات را فراهم کرده است، لذت زندگی را کاهش داده است.

یکی دیگر از راه کارها، افزایش برنامه های هنری در جامعه است. تلطیف روح جامعه می‌تواند از طریق برنامه های هنری که دارای تنوع زیادی (هنرهای تجسمی، هنرهای تصویری و غیره) است و انواع و اقسام برنامه هایی که قابلیت برگزاری در سطح جامعه را دارد، انجام بگیرد.

هم چنین باید تئاتر خیابانی را گسترش دهیم تا مسائل مردم را بازگو کند و آینه ای جلوی جامعه باشد و لحظاتی مردم را با شور و نشاط و شادابی مواجه کند.

مسئله دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که باید در یزد چهره شناخته شده هنری داشته باشیم، متاسفانه مشکلی که در جوامع پیرامونی غیر از پایتخت وجود دارد کم بودن چهره های رسانه ای هنرمندان است.

بنابراین جامعه یزد در زمینه هنر نقصان دارد و می توان گفت که جامعه یزد با هنر قهر است و حتی نمایشگاه‌های فرهنگی هنری با وجود اجرای برنامه‌های فرهنگی با برخورد سرد جامعه روبرو می شود.

احساس ما این است که جامعه به سمت حوزه‌های صنعت، کار و سخت افزار متمایل شده است و بنابراین ما باید با برنامه‌های هنری روح جامعه را تلطیف کنیم و اتصال مردم را با حوزه کاری کم کنیم.

به گفته هگل فیلسوف آلمانی، در جوامع شرقی به خاطر مشکلات اقلیمی(خشونت طبیعت) هنر در مسیر زندگی قرار داشته است.

یزدی هنر خودش را در معماری خرج کرده است و ذوقی که دارد در شکل و سبک معماری پیاده کرده است و با تغییرسبک زندگی مردم یزد، این هنر دچار تلاطم شد و با تغییر الگوی ساخت و ساز چیزی از آن سطح از هنر هم که در جامعه وجود داشت، نمی‌بینیم و اکنون چیزی از جنس چوب و سنگ و آهن می بینیم که معنا در آن وجود ندارد.

یزد آوا: علنی کردن مبحث «افسردگی» در یزد می تواند آسیب های جدی به بخش گردشگری، صنعت و سرمایه گذاری در این بخش ها وارد کند، آیا بهتر نیست به جای اینکه این مباحث را در جلسات عمومی مطرح کنیم در جلسات تخصصی بررسی و عملیاتی کنیم؟!

بعضی از افراد بی جهت این مسئله را بحرانی کردند و به آن دامن زدند. باید بدانیم که حساسیت های بیش از اندازه و بزرگ کردن مشکل که شاید منطبق بر منافع فردی باشد مشکل را بزرگ‌ترمی کند.

آیا ما مسئولان که مشکلات را رصد می کنیم و شاهد رشد بعضی از شاخص ها هستیم، نباید وارد عمل شویم؟ اگر ما کاری نکنیم چه کسی این کار را انجام می‌دهد؟

اولین کسانی که می‌توانند در حل این مسئله ما را یاری کنند روحانیون به عنوان یک قشر مرجع و قشری که مورد رجوع بسیاری از مردمند، هستند.

نخبگان، دومین گروهی هستند که به شامل «نخبگان قدرت» ، «نخبگان ثروت» و «نخبگان فکر» تقسیم می شوند.

و هم چنین رسانه‌ها به ویژه رسانه های مجازی که جامعه به شدت به آنها متکی است و واسطه بین جامعه و دولت هستند، می‌توانند با امانت‌داری هم در تبیین درست موضوع، هم در بحث انعکاس و هم در بحث تحلیل و ارائه راهکار به مسئولان و دولت کمک کنند.