به گزارش یزدرسا به نقل از سرو ابرکوه؛ امامزادگان سید احمد و سید محمود (علیهم السلام) از نوادگان امام موسی بن جعفر (ع) یکی از امکان زیارتی شهر مهردشت از استان یزد است، که در آستانه سال جدید به جهت قرار گرفتن بر سر جاده هرات، بیش از گذشته آماده پذیرایی مسافران نوروزی است.

تا كنون پيرامون زندگاني و نحوه شهادت اين دو برادر یعنی امامزادگان سید احمد و سید محمود (علیهمالسلام) تحقيق جامعي صورت نگرفته است و آنچه امروزه ما در مورد اين دو بزرگوار مي دانيم تنها گفته ها و نقل قول هايي است كه سينه به سينه از پدران و پدربزرگان به ما رسيده است و شرح آن از اين قرار است:

در شرايط اختناق آن زمان به شوق زيارت برادر بزرگوار خود حضرت علي بن موسي الرضا (ع) و تبليغ شريعت جد گرامي خويش راهي ايران شدند. از سويي نيز مأموران حكومت وقت در تعقيب آنها شهر به شهر در حركت بودند تا اينكه نهايتا وقتي آن دو امامزاده به روستاي مهرآباد كه در آن زمان يكي از نقاط مجاور راه اصلي شيراز به يزد بود رسيدند.

امامزادگان براي آنكه از چشم مأموران پنهان شوند در اتاقكي مخفي شدند. اما مأموران ظالم با دسيسه جاسوسان از محل اختفاي آنها آگاه شدند و سقف آن اتاقك را بر سر آنها خراب کردند و ايشان را به شهادت رساندند.

مردم بدن آن دو بزرگوار را در همين روستا به خاك سپردند و بر مزار آنها بقعه اي بنا نمودند. طي سالياني كه از شهادت اين دو برادر گذشته افراد مختلفي اقدام به ساخت بارگاه بر مزار آنها کردند. كه از آن جمله مي توان امير اصلان خان ملّقب به ياور از نوادگان مرحوم نصرالله خان و بي بي بزرگ را نام برد.

امير اصلان خان به سال 1315ه.ق با كمك علي اكبر ميرزا حسين و ياري مردم روستا اقدام به ساخت بقعه اي جديد کردند، اين در حالي بود كه در آن زمان آرامگاه قبلي امامزادگان به حالت ويرانه در آمده بود و احدي از مردم علي الخصوص خوانين بيشمار روستا به فكر مرمت و بازسازي آن نبودند.

امير اصلان خان براي انجام اين مهم ميرزا علي اكبر فرزند حاجي كرم را كه مهارتي خاص در شاخه معماري داشت و سابقا نيز بناي مسجد جامع مهراباد را به سال 1312ه.ق و بعد از واقعه سيل مهرآباد بنا نموده بود فرا خواند.

ميرزا علي اكبر با همكاري تني  چند از افراد روستا اقدام به ساخت بنایی از خشت خام نمود كه ايواني زيبا و گنبدي مخروطي داشت. مدتي بيش از ساخت و تكميل بناي آستان امامزادگان نگذشته بود، كه بيماري بر امير اصلان خان مستولي گشت و شدت بيماري به آن حد رسيد كه درمان طبيب افاقه نكرد و سر انجام وي به تاريخ بيست و چهارم ربيع الاول سال 1316ه.ق در گذشت.

چند سال بعد از اين ماجرا بنايي كه به همّت وی ساخته شده بود در اثر وقوع زلزله ويران شد. مردم روستا بار ديگر در صدد تعمير آن برآمدند و اين بار فرزند ميرزا علي اكبر بنا يعني استاد كرم  و پسرش ميرزا حسين از خشت هايي كه مردم با الاغ از مزرعه جشير مي آوردند بارگاه جديدي ساختند كه تا چندي قبل نيز پابرجا بود.

باني بر عمارت اين بقعه شد امير اصلان خان آنكه  ملقب  به ياور است

بابش جنان مكان اسد الله خان بود نصر الله خان جد وي باب مادر است

تاريخ سال سيصد و پانزده ز بعد الف تركي تخاقوييل مسطر بدفتر است

اندر زمان پادشه  معدل مدار آنكس كه نام ابجد او شه مظفر است

برگرفته از کتاب مدایح الشُرّفا و مطاعن الخلفاء نوشته ملا محمدحسن آخوندی ابن قاسمعلی ندوشنی، ساکن مهرآباد سال 1295ه.ق

انتهای پیام/