یزد رسا؛ برکات نعمت «ولایت فقیه» و شخص مقام معظم رهبری برای نظام و مردم چنان روشن است که فارغ از هرگونه دلبستگی‌ دینی و تنها بر اساس «عقل» و «غیرت ملّی» نیز می‌توان به کنه آن پی برد؛ مشروط به این که تبلیغات ماکیاولی و انفعال و خود‌‌کم‌بینی‌های احتمالی‌ مانع «اندیشیدن» منطقی نشود.  فراموش نمی‌کنیم که مقام معظم رهبری سال گذشته بر خوش‌بین نبودن خود به مذاکره با امریکا تصریح کرده اما در عین حال بنا به دلایلی از جمله درخواست برخی دولتمردان و امکان تجربه مجدد، دست دولتمردان را برای مذاکره با امریکا در موضوع هسته‌ای باز گذاشته بودند‌.

چند ماه پس از رخصت رهبری، در چنین روزهایی بود که رئیس‌جمهور محترم برای شرکت در اجلاس سازمان ملل متحد به امریکا سفر کرد و همزمان جریانی خاص می‌کوشید چنین وانمود کند که مشکل دولت امریکا با جمهوری اسلامی و در نتیجه این همه دشمنی و تحمیل تحریم‌ها، به دلیل «سوء تفاهم»های پیش‌آمده پس از انقلاب است و چنان‌چه نظام از «یکدندگی» و «لجاجت»! دست بردارد و به گفتگوی مستقیم با دولتمردان امریکایی بپردازد، می‌توان بر این سوءتفاهم‌ها چیره شد و فصل نویی از «روابط حسنه» با واشنگتن را تجربه کرد!

این جریان چنان در رؤیاها سیر می‌کرد که با دو اقدام نابجای «گفتگوی تلفنی رئیسان جمهوری ایران و امریکا» و «خوش وبش طولانی وزیران خارجه» دو کشور، حد اعلای ذوق‌زدگی خود را به نمایش گذاشت و کاهش دشمنی امریکا با نظام و مردم ایران را نوید می‌داد.

چندی بعد با امضای توافق تاسف‌انگیز «ژنو» بین دولت ایران و گروه 1+5 ، برجستگان جریان کوشیدند تا دولت«دیپلمات» روحانی را نجات‌دهنده کشور و اقتصاد ایران لقب دهند و چنین وانمود می‌کردند که بسیاری از تحریم‌ها و فشارها به دلیل ادبیات و رویکرد احمدی نژاد بوده است. رئیس‌جمهور نیز پس از اعلام توافق ژنو در نامه‌ای فوری به مقام معظم رهبری، این- به زعم برخی- «پیروزی» را به محضر ایشان تبریک گفت. این خوش‌بینی و بزرگ‌نمایی‌ها تا بدان‌جا پیش رفت که رئیس‌جمهور محترم در یکی از سفرهای استانی توافق ژنو را «تسلیم شدن قدرت های بزرگ در برابر ایران» خواند و در جایی دیگر زبان به انتقاد از نخبگان دانشگاهی گشود که چرا از این توافق پشتیبانی نمی‌کنند!

اما تنها گذشت چند ساعت کافی بود تا واقعیت‌ها کمی روشن شود؛ آن هنگام که مقامات ارشد دولت آمریکا با قاطعیت اعلام کردند در هیچ کجای توافقنامه بر حق غنی‌سازی ایران تصریح نشده است و ادعاهای جریان خاص در داخل ایران بی‌مبناست. درروزها و ماه‌های بعد نیز به تدریج موارد نگران‌کننده‌ای از «نادیده‌گرفتن حقوق ایران» و بدتر از آن «نقض» مفاد همین توافق نیم‌بند توسط آمریکا، آشکار شد و بار دیگر درستی هشدارهای مقام معظم رهبری عینیت یافت که بارها بر فقدان حسن‌نیت آمریکایی‌ها و نظام سلطه تاکید کرده بودند.

نمونه‌ای دیگر از ماهیت دروغین مسؤولان امریکایی ، برخورد آن‌ها با گروه تروریستی داعش است. این گروه تکفیری-بعثی که با حمایت واشنگتن و برخی پادوهای منطقه‌ای کاخ سفید تشکیل و تقویت شده بود، از چند سال پیش کوشیده تا در سایه جنایت‌های وحشتناک و ایجاد رعب و وحشت، دولت سوریه را که در زمره محور مقاومت بر ضد رژیم صهیونیستی به شمار می‌آید، سرنگون کند و در این مسیر از پشتیبانی‌های نهان و آشکار نظام سلطه به سرکردگی امریکا هم بهره‌های فراوانی برد اما هنگامی که پا از خطوط قرمز اربابان خویش فراتر گذاشت و منافع خود امریکایی‌ها را در معرض تهدید قرار داد، فریاد «وا جنایت» کاخ سفید نشینان و ضرورت تشکیل ائتلاف بین‌المللی برای نابودی داعش بلند شد؛ همان داعشی که تا پیش ازاین، در قاموس دولتمردان امریکایی گروهی مردمی و مبارز به شمار می‌آمدند!

ادعاهای امریکایی‌ها در مبارزه با داعش، اگرچه دوباره برخی ژرف‌ننگران در داخل را فریفت؛ اما موضع حکیمانه مقام معظم رهبری بار دیگر زمامداران کاخ سفید را به انفعال کشاند؛ آن جا که فرمودند: « در این چند روزی که در بیمارستان بستری بودم، یک تفریح داشتم که عبارت بود از شنیدن صحبت های مقامات آمریکایی در زمینه مبارزه! با داعش، که واقعاً مایه تفریح بود» و در حالی‌که امریکایی‌ها متکبرانه از اجازه‌ندادن به ایران برای شرکت در ائتلاف علیه داعش دم می‌زدند، معظم‌له‌ برگ دیگری از دروغگویی‌های سران کاخ سفید را برملا کردند و با اشاره به مخالفت صریح جمهوری اسلامی ایران برای همکاری با آمریکا در خصوص مبارزه با داعش، فرمودند: «آن‌ها به دروغ می‌گویند که ما ایران را در ائتلاف شرکت نخواهیم داد در حالی که ایران از ابتدا مخالفت خود را با حضور در چنین ائتلافی اعلام کرده بود.»

  ایشان در تشریح این رویکرد مزوّرانه امریکایی‌هافرمودند: «در همان روزهای سخت حمله داعش به عراق، سفیر آمریکا در بغداد طی درخواستی از سفیر ما در عراق می‌خواهد که ایران و آمریکا جلسه‌ای برای مذاکره و هماهنگی در خصوص داعش داشته باشند. سفیر ما در عراق، این موضوع را به داخل کشور منعکس کرد که برخی مسؤولان هم با این جلسه مخالفتی نداشتند اما من مخالفت کردم و گفتم در این قضیه ما با آمریکایی ها همراهی نمی کنیم؛ زیرا آن‌ها نیت و دست آلوده‌ای دارند و چگونه امکان دارد که در چنین شرایطی ما با آمریکایی‌ها همکاری کنیم... همین وزیر امور خارجه آمریکا، شخصاً به آقای دکتر ظریف درخواست داده بود که بیایید در قضیه داعش با ما همکاری کنید اما دکتر ظریف درخواست او را رد کرده بود... حتی معاون وزیر امور خارجه آمریکا هم که یک زن است و همه او را می شناسند، در مذاکرات با آقای عراقچی، بار دیگر این درخواست را تکرار کرد اما آقای عراقچی نیز درخواست وی را رد کرد»

و بدین گونه رهبر معظم انقلاب، بار دیگر پرده از چهره نفاق سران ایالات متحده کنار زدند تا جهانیان و شاید برخی شیفتگان کاخ سفید در داخل، به عمق فریبکاری‌های امریکائیان پی برند و دریابند عرصه سیاست و کشورداری، به‌سان اقیانوسی پرخطر است که تنها ناخدای باخدایی همچون خامنه‌ای عزیز می‌تواند مردمان را به ساحل آرامش برساند و طوفان‌ها را بی‌اثر سازد.

م.علوی شورکی/