به گزارش یزدرسا به نقل از جوان آنلاین ، اين طرح زمان برداشته شدن تحريم‌هاي ايران در صورت توافق نهايي را تا حدود دو ماه به تعويق مي‌اندازد ولي رئيس‌جمهور امريكا كه قبلاً گفته بود اين طرح محدود كردن اختيارات اجرايي اوست، گفت با اين طرح مشكلي ندارد و آن را وتو نخواهد كرد.

به گزارش «جوان»، كاخ سفيد دموكرات و كنگره جمهوريخواه سه شنبه شب بر سر طرح جنجالي نظارت كنگره امريكا بر توافق هسته‌اي با ايران معروف به طرح «كروكر- منندز»توافق كردند.

اين طرح با رأي 19- 0 در كميته روابط خارجي سناي امريكا تصويب شد و طي دو هفته آينده (يعني تا آخر آوريل 2015) در سناي امريكا هم تصويب و براي تصويب نهايي به امضاي رئيس‌جمهور خواهد رسيد.  بر اساس طرح تصويب شده، كاخ‌سفيد موظف است توافق هسته‌اي (احتمالي) با ايران و ضمايم طبقه بندي شده آن را ظرف پنج روز بعد از انجام آن به كنگره امريكا ارائه كند و كنگره نيز 30 روز وقت خواهد داشت، آن را بررسي و تأييد يا رد كند. در صورت تأييد، باراك اوباما رئيس‌جمهور امريكا نيز آن را امضا و اجرايي خواهد كرد ولي اگر كنگره توافق هسته‌اي با ايران را تصويب نكند، رئيس‌جمهور امريكا 12 روز وقت دارد عدم تصويب كنگره را وتو كند.

در صورت وتوي رئيس‌جمهور، كنگره بار ديگر (ظرف 10 روز ) مي‌تواند با اكثريت دو سوم آرا، وتوي او را بي‌اثر كند ولي چنانچه قادر به دستيابي به چنين اكثريتي نباشد، توافق احتمالي با ايران اجرايي خواهد شد. بر اساس اين طرح كه كاخ سفيد و كنگره بر سر آن مصالحه كرده‌اند، دولت امريكا تازماني كه كنگره در حال بررسي توافق هسته‌اي احتمالي با ايران است (يعني دست كم 35 روز) نمي‌تواند تحريم‌هاي ايران را تعليق كند. بر اساس قوانين داخلي امريكا، رئيس‌جمهور اين اختيار را دارد كه دست كم دو بار و هر بار 180 روز تحريم‌هاي كنگره را تعليق كند.

رابرت منندز يكي از دو طراح اصلي اين طرح در جلسه كميته روابط خارجي مجلس سنا گفت: « اجازه دهيد پيامي به تهران بفرستيم مبني بر اينكه كاهش تحريم‌ها قطعي نيست.» بنيامين كاردين سناتور مريلند كه نقش ميانجي بين كاخ سفيد و كنگره براي دستيابي به مصالحه ايفا كرد، گفته است: « ما دخيل هستيم و بايد هم دخيل باشيم. فقط كنگره است كه مي‌تواند رژيم تحريم‌ها را تغيير يا به طور دائم تعديل كند.»

رئيس‌جمهور امريكا گفته بود كه طرح منندز- كروكر مداخله در اختيارات رئيس‌جمهور است و چند مرتبه كنگره امريكا را تهديد به وتو كرده بود، ولي ديروز كاخ سفيد اعلام كرد، اوباما به رغم برخي ملاحظات و نگراني ها، اين طرح را امضا خواهد كرد. جاش ارنست، سخنگوي كاخ سفيد به خبرنگاران گفت: « اوباما با لايحه تصويب شده توسط كميته روابط خارجي سنا مشكلي ندارد و مي‌خواهد آن را امضا كند.» لازم به ذكر است كه كنگره امريكا متشكل از 435 نفر در مجلس نمايندگان و 100سناتور در مجلس سنا است.

چهار اصلاح كليدي

نمايندگان كنگره از اينكه دو طرف در ساعت‌هاي آخر به يكباره بر سر طرح به مصالحه رسيدند، ابراز شگفتي كرده‌اند. كاردين سناتور مريلند به خبرنگاران گفته انتظار نداشته اين طرح با 19 رأي در مقابل صفر تصويب شود: «من از اين موضوع بسيار شگفت زده هستم.»

باب كروكر ديگر باني طرح نيز توافق دوحزبي را اين طور روايت كرده است كه چند دقيقه قبل از برگزاري نشست(كميته روابط خارجي سنا) اين لايحه براي اعضا فرستاده شد و رأي‌گيري به مدت 30 دقيقه به تأخير افتاد تا آخرين بحث‌ها درباره اصلاحات جديد انجام شود.

اين تلاش‌ها بوده كه توانست اين لايحه را از تهديد اوباما براي وتو نجات دهد، چراكه به گفته كروكر «به نظر مي‌رسيد چندين رأي براي دستيابي به عدد 67 موافق (البته در عمل رأي‌گيري نهايي هنوز انجام نشده) كه بتواند اين مصوبه سنا را از وتوي رئيس‌جمهور در امان دارد، كم بود.» چيزي كه كاخ سفيد را تشويق كرد در دقيقه 90 با نمايندگان سنا در مورد طرح مصالحه كند، چهار تغيير كليدي بود كه مدافعال طرح حاضر شدند در آن اعمال كنند:
1- در طرح اوليه «منندز- كروكر» آمده بود كه رئيس‌جمهور امريكا ملزم است طي 90 روز تأييد كند ايران ديگر حامي اقدامات تروريستي عليه امريكا نيست ولي اين قسمت حذف و به درخواست گزارش‌هاي ادواري رئيس‌جمهور درباره فعاليت‌هاي ايران در زمينه موشكي و تروريستي، تقليل پيدا كرد. معني تلويحي عقب نشيني سناتور‌ها از اين درخواست، پذيرش اصل هسته‌اي بودن مذاكرات است كه ايران بر آن تأكيد دارد. با اين حال، بر اساس اين طرح، دولت امريكا موظف شده اگر ايران هر يك از بندهاي توافق نهايي را نقض كند، كنگره را در جريان بگذارد.

2- سناتور ماركو روبيو جمهوريخواه در طرح اوليه خواستار اين شده بود كه ايران دولت اسرائيل را به‌رسميت بشناسد و صراحتاً اعلام كند اين توافق هسته‌اي امنيت اسرائيل را تهديد نمي‌كند ولي سناتور ران جانسون نيز موافقت كرد كه از طرح خود براي برخورد با توافق هسته‌اي با ايران به عنوان يك معاهده صرف‌نظر كند. در صورتي كه اين توافق به عنوان يك معاهده در نظر گرفته مي‌شد، ‌قبل از اجرايي شدن بايد دوسوم اعضاي سنا آن را تصويب مي‌كردند.

3- در طرح اوليه مدت زماني كه كنگره، كاخ سفيد را موظف كرده، تعليق تحريم‌هاي ايران بعد از انجام توافق را به تعويق بيندازد، از دو ماه به حدود 35 تا 60 روز (متغير) كاهش پيدا كرده است.

4- جاني ايساكسون يكي ديگر از سناتور‌ها نيز به درخواست كروكر از درخواست خود براي پرداخت غرامت توسط ايران به قربانيان گروگانگيري در سال 1979 عقب نشيني كرد.

  خطر خروج مذاكرات از ريل

موضع گيري‌هاي دموكرات‌ها و كاخ سفيد نشان مي‌دهد آنها‌ از مصوبه سه شنبه شب كميته روابط خارجي راضي هستند. باربارا باكسر، سناتور دموكرات كه خواستار 18 مورد پيشنهادي براي اصلاح در توافق يكي از مهم‌ترين مخالفان آن بود، گفت: « من فكر مي‌كنم اين لايحه از جايي كه من نمي‌توانستم از آن حمايت كنم با برخي تغييرات به نقطه‌اي رسيد كه من مي‌توانم از آن حمايت كنم.»

با توافق دو حزب كنگره (جمهوريخواه) و كاخ سفيد (دموكرات) بر سر لايحه نظارت بر تحريم‌هاي ايران، در عمل اين كنگره امريكا خواهد بود كه بعد از توافق احتمالي 1+5 با ايران، درباره تأييد يا رد آن تصميم نهايي خواهدگرفت. با اين حال، ناظران تأييد مي‌كنند كه بعد از هرگونه توافق احتمالي، هزينه‌هاي رد يا تغيير در توافق بين ايران و 1+5 براي كنگره امريكا بسيار زياد است.

باراك اوباما ضمن تعديل برخي بندهاي طرح سناتورها، ضمن سهيم كردن (نمادين) كنگره در توافق با ايران و جلب مشروعيت داخلي، هزينه مخالفت با توافق و شكست مذاكرات را به گردن آنها انداخته است. با اين حال، كنگره امريكا با تعيين يك دوره 35 روزه براي شروع تعليق تحريم‌ها كه ممكن است مناقشات كاخ سفيد و كنگره زمان آن را تا 60 روز افزايش دهد، مسير توافق با ايران را دشوار كرد. تهران تأكيد كرده كه همزمان با توافق، همه تحريم‌ها بايد برداشته شود.

واشنگتن پست ديروز در گزارشي نوشت كه هرچند طرح مورد توافق قرارگرفته بهتر از نسخه اوليه آن است ولي همچنان اين خطر وجود دارد كه مذاكرات را به شكست بكشاند. بلومبرگ نيز گزارش كرد كه دولت اوباما كه را تهديد دور زده شدن و تضعيف رياست جمهوري خود و از ريل خارج شدن مذاكرات روبه‌رو بود، اين طور نشان داد كه نسخه تغيير يافته طرح را امضا خواهد كرد.

انتهای پیام/ص