یزدرسا ؛  رئیس جمهوردر جلسه اخیر هیئت دولت در سخنانی گلایه آمیز از رسانه‌ها انتقاد کرده که چرا توقعات از اقتصاد مقاومتی را بالا می برند!

 معلوم نیست آقای رئیس جمهور واقعا چه انتظاری از رسانه‌ها دارد و اصولا تعریف وی از نقش و تکلیف رسانه در جمهوری اسلامی چیست. اما هرچه باشد، نمی‌توان گلایه ایشان را چندان قابل اعتنا نیست.

واقعیت این است که آقای رئیس‌جمهور به جای گلایه از رسانه‌ها به دلیل دمیدن در تنور مطالبات اقتصادی، باید خود و مشاوران خویش را مورد ملامت قرار دهد و به یاد آورد که در ایام تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری 92 چقدر وعده‌های رنگارنگ اقتصادی مطرح کرد و به واسطه همان وعده‌های شیرین و درهای باغ سبز، توانست با آرایی هرچند نازل و شکننده به کرسی ریاست جمهوری دست یابد.

شاید آقای روحانی فراموش کرده باشد، اما رسانه‌ها و ملت از یاد نبرده‌اند که رئیس‌جمهور امروز در دوران تبلیغات انتخاباتی از گشایش 100 روز در اقتصادسخن می‌گفت و با همین وعده‌ها توانست آرا را به سمت خود جهت‌دهی کند.

شاید آقای روحانی فراموش کرده باشد اما رسانه‌ها و ملت از یاد نبرده‌اند که ایشان و رسانه‌های زنجیره‌ای حامی‌اش چگونه از مذاکرات هسته‌ای و توافق‌های ژنو ولوزان و برجام، پشته‌پشته وعده و امید می‌ساختند و با زیرسوال بردن بسیاری از انتقادهای بجای دلسوزان، به مردم از گشایش‌های بزرگ برجامی می‌گفتند.

شاید آقای روحانی فراموش کرده باشد اما رسانه‌ها و ملت فراموش نکرده‌اند که وی توافق ژنو را تسلیم ابرقدرت‌ها در برابر ایران نامیده بود و از لغو تحریم‌ها و چشم‌اندازهای روشن اقتصادی و روزهای خوش پیش رو می‌گفت. پس طبیعی است مردم با گذشت قریب به سه سال از آغاز فعالیت دولت و سکانداری رئیس‌جمهور، گشایش دست‌کم «نسبی» را در مسائل اقتصادی و معیشتی خود از دولت و دولتمردان مطالبه کنند.

راستی آقای روحانی! یادتان است که گفته بودید «چنان گشايشي ايجاد کنيم که دولت به سمت ملت دست دراز کند نه ملت به سمت دولت»؟!

این سخن بگذار تا وقت دگر!

نویسنده: فاطمه فائزی