بازی با آمار، بزرگ‌نمایی و تحریف و نظایر آن، از جمله آفات عرصه سیاسی امروز جامعه است که اگرچه همواره کمابیش وجود داشته، اما در سال‌های اخیر که به سبب تکامل ابزارهای ارتباطی و آزمون و خطاهای گذشته، متوسط درک جامعه از واقعیت‌ها افزایش یافته است، اقدامی دور از موازین متعارف و خردجمعی به شمار می‌آید.

این اقدام شاید در کوتاه‌مدت بتواند برخی امیال اصحاب قدرت را ارضا کند؛ اما بی گمان با آن آتش‌هایی برافروخته می‌شود که دود آن بیش از همه به چشم برافروزندگان آن و سپس جامعه می‌رود  و سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی را فرومی‌کاهد.

این‌که برخی رسانه‌ها و صاحب‌منصبان سیاسی بکوشند تا بی‌توجه به واقعیت‌های جامعه، برخی ذهنیات باب طبع خود را در قالب خبر و تحلیل‌های سطحی به مخاطب بقبولانند، در زمره اقدامات ناپسندی است که در ماه‌های اخیر رو به فزونی گذاشته است.

به راستی این که رسانه‌ای منسوب به یک چهره سیاسی مدعی اصلاح‌طلبی، می کوشد تا در قالب بازی با واژگان و ظاهرسازی‌های آن‌چنانی، کاهش تعرفه برق استان در ماه‌های گرم سال را به حساب یکی از نمایندگان همسو با خود بگذارد و تلاش برجسته دیگر نمایندگان استان را با زیرکی به حاشیه براند، در قاموس اینان چه معنایی دارد؟

این که مسئول محترمی به جای ارائه بیلان کاری خود به صورت دقیق و شفاف، از آمار محیّرالعقول برنامه‌های اجرایی مربوط به حوزه کاری خویش در دهه فجر سخن می‌گوید، در کدام ترازوی تدبیر و امید سنجیده شده است و گره از کدام مشکل می گشاید؟

این که مسئولی در یکی از استان‌ها ادعا می‌کند دولت یازدهم زمینه رشد و ارتقای روستاها را فراهم کرده، هرچند به قصد بزرگنمایی خدمات دولت کنونی بیان شده؛ اما بی گمان تیشه‌ای است که ناخواسته به ریشه انقلاب زده می‌شود.

 آيا نوجوان امروزی با شنیدن سخنان این مسئول با خود نمی‌گوید علیرغم سپری شدن 36 سال از انقلاب اسلامی، چگونه این دولت زمینه رشد روستاها را فراهم ساخته است؟ مگر دولت‌های پیشین زمینه‌ساز رشد روستاها نبوده‌اند؟ از قضا یکی از ایرادات سینه‌زنان زیر بیرق اعتدال و اصلاحات، این بود که چرا دولت سابق آن‌همه به روستاها رسیدگی می‌کند وخدمات دولتمردان سابق را پوپولیستی می‌نامیدند!

به راستی آیا ادعای نماینده محترم اردکان، مبنی بر این که تندروها(!) باحاشیه‌سازی در پی تحت‌الشعاع قراردادن مشکلات دولت قبلی هستند، در عرصه انصاف و واقعیت، محلی از اعراب هم دارد؟

 مگراین به زعم شما تندروها همان کسانی نیستند که زودتر از مدعیان اصلا‌ح‌طلبی در برابر انحرافات در دولت‌های سابق و اسبق موضع‌گرفتند؟ مگر برای نمونه همان آیت‌الله مصباح یزدی که در سخنرانی های پیش از خطبه های نمازجمعه تهران خیانت‌های روتوش‌شده مدعیان اصلاح‌طلبی به اندیشه‌های دینی و آرمان‌های انقلاب و شهدا را مطرح و عالمانه نقد و محکوم می‌کرد، نخستین کسی نبود که در برابر برخی مسائل غیرقابل دفاع در دولت قبلی هم ایستاد؟ و مگر هم او نیست که در دوران مسئولیت دولت جدید نیز بارها به نقد قاطع رفتار و رویکرد دولتمردان پرداخته است؟

در این باره سخن بسیار است، اما در خانه اگر کس است، یک حرف بس است!

نویسنده: سیدکمال حیران