شاید در زبان و قلم بسیاری از مردم خاتم و دوستداران این خطه همواره از نامهربانیهای مسئولین و مدیران استان مطالب فراوانی شنیده اید اما این قلم بنا مظلومیت شهرستان خاتم  را فارغ از تعصبات خیالی در این نوشته معرفی کند.

باید اول از همه  بپذیریم که  امروز شهرستان خاتم  در" انتهای محرومیت " قرار گرفته است و مردم غیور و مومن این خطه در رنج و مشقت ناشی از کمبود امکانات و نارساییها قرار دارند.

نگاه نافذ و پر معنا ی شهیدان و این شهر خسته ، فریادی بلند از مظلومیت و بی مهری در طول روزگاران به این شهر برای گوشهای سنگین و یا ناشنوای تصمیم سازان و تصمیم گیران است .

این شهر فرزندان فرهیخته فراوانی را در دامن خود پرورش داده است . ولی افسوس بیشتر آنها بجای ماندن و تلاش برای رونق و آبادانی این شهر ، کوچ به دیار دیگر را برای زندگی بهتر خود و فرزندانشان انتخاب کردند.

شهرستان خاتم  از دیرباز با پسوند محرومیت همراه بوده است و به دلیل بیکاری، فقر، عدم وجود كارخانجات و صنايع توليدي مختلف، عدم بهره‌وری تولید صنعتی و کشاورزی، عدم استقبال سرمایه‌گذاران از سرمايه گذاری  در بخش توليد و اشتغال زايي  از شهرستانهاي مظلوم ومحروم استان یزد به شمار می آید .

درباره محرومیت و مظلومیت خاتم هر چه بگویند کم گفته اند،داستان محرومیت شهرستان خاتم داستانی کلیشه ای نیست، بلکه مثنوی هفتاد من کاغذی است که هر ورقش مرثیه ای جانگداز درباره مردم مظلومی است که راه به جایی ندارند.  شهریست که در عین قدمت و ثروت سال هاست که القاب چندش آور عقب ماندگی و محرومیت را یدک می کشد .

اکنون بیش از یک دهه از شهرستان شدن این شهر می گذرد  این شهرستان به رغم وجود ظرفیتهای متعدد به خصوص در بخش منابع طبیعی و جنگلی و کشاورزی از معضلات و مشکلات بزرگی مثل نبود واحدهای تولید رنج می برد و به رغم شهرستان شدن هنوز صنعت در این شهرستان شکل نگرفته است

، عدم استقبال سرمایه‌گذاران از سرمايه گذاری  در بخش توليد و اشتغال زايي را نیز می توان از بزرگترین مشکلات این شهر نام برد.

 اگر یک نگاه کلی به مشکلات شهر داشته باشیم می توان اینگونه بیان کرد که مشکلات شهرستان عزیز ما در چند مورد خلاصه می شود .

نبود یک فضای مناسب تفریحی در سطح شهرستان ، نبود جاده های ایمن و دوبانده  (جاده هرات – شهربابک که هر ساله شاهد تصادفات وحشتناک و ازدست رفتن جان تعدادی از همشهریان عزیزمان   می شود و جاده یزد به خاتم که به گفته بسیاری از رانندگان این مسیر از آسفالت مناسب برخوردار نیست) ، نداشتن نماینده ای در مجلس که با فرهنگ و آداب مردمان شهرمان آشنا باشد و بتواند  صدای مردم این خطه را به مسئولین بلند پایه مملکت برساند(البته ما منکر زحمات نماینده فعلی آقای زارع زاده در مجلس نیستیم )

مسئولین استانی و کشوری بی مهری های فراوانی را نثار مردم این خطه کرده اند .

به گفته یکی از مسئولین ، شهرستان خاتم بیشتر از اینکه محروم باشد مظلوم است و این را میتوان در مراسماتی که در شهرستان برگزار می شود به دقت مشاهده کرد .

یادواره شهدای شهرستان که چند شب پیش برگزار شد آن چیزی که خیلی جلب توجه می کرد نبود یک مسئول از استان یزد در این مراسم البته ما به آنان حق می دهیم مسیر طولانی را باید طی می کردند . و لی یک پیشنهاد به مسئولین اگر می شود حداقل چند ماهی به این شهرستان مظلوم سر بزنند جدا از اینکه مردم را خوشحال میکنند می توانند از وضعیت جاده نیز مطلع باشند و اگر توانستند اقدامی انجام دهند .

 و اما نکته پایانی؛

مردم شهرستان خاتم  که در تمامی صحنه های انقلاب شکوهمند اسلامی و دفاع مقدس جانانه از ایران و اسلام عزیز دفاع کرده وهنوز  هم ادامه دهنده  راه شهدا و  پیرو بی قید و شرط رهبر عزیزمان امام خامنه ای هستند ، چیز زیادی از مسئولین نمی خواهند  انتظار دارند عزم جدی برای برون رفت از محرومیت های این شهرستان در مدیران و نخبگان ملی ، استانی و شهرستانی ایجاد شود

گفتن این جمله در سخنرانی های مسئولین نظر به اینکه این شهرستان دارای پتانسیل های بالقوه و بالفعل است چیزی از محرومیت و مظلومیت آن نمی کاهد باید این پتانسیل ها را شناخته و از آنها استفاده بهینه کرد .

حال باید دید در دولت تدبیر و امید پسوند محرومیت از شهرستان برداشته می شود؟

 البته با صحبت های که مسئولین خدوم و پر تلاش شهرمان داشته اند  اقدامات موثری در پیش رو است باید منتظر شد و به آینده شهرمان  امیدوار.

تا به کی در جا زدن یک جا نشستن صوت و کور/  دست بر زانو بزن برخیز شد وقت حضور

نویسنده: مدیر سایت طنین خاتم