به گزارش یزد رسا، شادی، دوست داشتنی ترین میهمان لحظات آدمی است که هیجان وانرژی مضاعف برای گذران زندگی و تحمل فراز و نشیب ها را موجب شده وانعطاف‌پذیری در مراودات اجتماعی و توانایی در تفکر سازنده را نیز تقویت می‌کند.

در واقع شادی تنها نوعی سرگرمی و امری گذرا و موقت در زندگی انسان نیست؛ بلکه نیاز حیاتی انسان است که ریشه در تمام ابعاد خودآگاه و ناخودآگاه ما دارد.

اما واقعاً مرز بین شادی و تظاهر به شاد بودن کجاست ؟! مفهوم واقعی این مساًله که در هر فرهنگ و جامعه ای به یک شکل نمود پیدا می کند چیست؟! آیا غیر از این است که هر فرهنگ و مذهبی برای این امر نظیر سایر موارد مهم چارچوب و اصولی مشخص نموده است ؟!
میل به شادی نیز نظیر غرایز دیگر از طبع حیوانی هر انسانی به صورت تکوینی ناشی شده است . لذا هر کسی آن را با روش خاصی اشباع می کند اما واقعا لزوم تلاش برای جلب رضایت تمام سلایق مردم تا چه حد می تواند باشد ؟!  آیا اشباع این نیاز به هر شکلی صرفاً برای جلب رضایت بخشی از کل ،روش درست و کارآمدی است ؟!
در هر اجتماعی مسئولین و متصدیان امور دینی سعی می کنند که با تعیین مسیر درست و کم خطر زمینه تأمین این نیاز طبیعی مردم را فراهم کنند ؛ چرا که عدم پاسوخگویی به این نیاز، مشکلات عاطفی و رفتاری زیادی را بوجود می آورد.

آنچه در مذهب ما به عنوان شادی نهفته است مساله ای عمیق و قابل توجه ای است که گاهی در گذرگاه فرهنگ و اقتصاد دستخوش تحولاتی می شود که نه تنها جریان ساز نیست ؛ بلکه ضد ارزش و ضد فرهنگ نیز می باشد.

استان یزد از سرزمین های کهن و تاریخی ایران زمین است. فرهنگ غنی و تدین نهادینه شده در مردم این منطقه در جوار سنت هایی ناب که ذائقه ساده گرایی هر کس را تطمیع می نماید، خود نشانگر اصالت و خلوص اعتقادات مردم این دیار است.

شهری که خود چه از لحاظ بافت تاریخی و چه از لحاظ پایبندی به اصول و اعتقادات راسخ اسوه بسیاری از مردم کلان شهر هاست .شهری که صدها مسجد، آب انبار، بازار، کاروان سرا، ساباط، قلعه با قدمتی طولانی در آن خود نمایی می کند. اینجا است که انتظار می​ ​رود حرکت مسئولین و تصمیم گیری های آنها در این شهر حساس تر و با تفکر بیشتری انجام گردد.

​این روزها شنیده می شود که​ افرادی در نظر دارند​ ​این گونه نشان دهند که ​نشاط اجتماعی در یزد ​کم شده است​!​ و مردم برای رهایی از تفکر غمناک و افسردگی فکری​،تنها​ و تنها نیاز به برنامه های مفرحی چون کنسرت جهت تأمین شادی و طراوت روحی خود دارند! ​ حال آن که در تحقیق اخیر ثابت شد که نشاط اجتماعی در یزد، از میانگین نشاط اجتماعی جهان بالاتر است​.

اجرای کنسرت های پیاپی و جشن های متعدد ، تنها نسخه ای بود که برای حل این معضل پیچیدند و با کسب مجوز تلاش کردند که به گفته خود شادی را به زندگی مردم شهر برگردانند!!

جالب است مسئولین شهر نیز بر انجام این نوع کارفرهنگی ، مهر تأیید زدند و مجوز برگزاری جشن هایی که به نحوی مروج فرهنگ غربی در مناسبات مذهبی می باشد را صادر نمودند.

این انتقاد به معنی نفی این نوع مراسم ها نیست؛ بلکه مدیریت نحوه برگزاری و چیدمان درست آن ها در فواصل زمانی مشخص است که اهمیت زیادی دارد. اینکه دلسوزان فرهنگ این دیاربدون تحقیق عملی از علت اصلی کم شدن رضایت اجتماعی و شادی مردم ،در جهت کمرنگ نمودن اعتقادات مذهبی گام بردارند توهین بزرگی است به پیشینه تاریخی مذهبی این شهر.

باید حراست کرد​ ​..​.​​ ​چراکه قطعاً گام اول،گام های بعدی را نیز به دنبال خود می آورد نظیر حذف شدن نام بسیاری از امامزاده ها و مناطق تاریخی مذهبی این شهر از نقشه یک آژانس مسافرتی​ و در ادامه ،پیگیری یک اقلیت مذهبی در شورای شهر برای تغییر نام برخی اماکن شهر یزد​ که جای بسی  تامل دارد.
علت اصلی افزایش بی نشاطی و بیماری های روحی را باید درنحوه غلط زندگی مردم ​و همچنین سوء تدبیر برخی مسئولان به جهت نپرداختن به عمران و آبادانی مناسب  و کم توجهی به ابزار مناسب تفریح سالم برای جوانان و ... ​ جستجو کرد؛ نه مجالس مذهبی  که به گفته بزرگان دین ،خود سبب نشاط روحی است .

بنابراین انتظار می رود که مسئولین و مروجین حوزه فرهنگ با هوشیاری بیشتر و در نظر گرفتن تمام جوانب دست به اتخاذ تصمیمی درست بزنند؛چرا که سودجویان و منفعت طلبان همیشه به دنبال حذف جریانات ناب اعتقادی هستند.

  ​مرصاد بصیر​