نفوذ حزب غیرقانونی«پان‌ایرانیست» در مطبوعات یزد!+اسناد
به گزارش یزدرسا به نقل از عصرسیاست؛ در سایه بی تدبیری مسئولین در رها کردن فضای رسانه‌ای و مطبوعاتی استان یزد و نبود نظارت کافی در این حوزه برخی از سایت‌ها و مطبوعات یزد در راستای مشی معنادار خویش سعی کردند تا در این فضای مبهم به ترویج اندیشه های نامناسب برخی از وادادگان و عناصر معاند نظام بپردازند.
این بی تدبیری و وادادگی مسئولین امر در این حوزه در برخورد با رسانه‌ها و مطبوعات متخلف در مراحلی باعث شد تا مسئولین امنیتی استان وارد صحنه شده و به هنجارشکنان و متخلفان تذکرات جدی را بدهند اما متأسفانه با ادامه خواب معنادار مسئولین نظارت بر این حوزه این اقدامات غیرقانونی استمرار داشته است.
در جدیدترین این اقدامات «دوهفته‌نامه روز خوب» در اقدامی قابل تأمل در شماره هفتم خود علنا به ارگان تبلیغی حزب غیرقانونی پان ایرانیست بدل می شود. این تبلیغ معنادار از سوی این دوهفته نامه در حالی صورت می‌گیرد که فعالیت این حزب در کشور غیرقانونی بوده و بسیاری از اعضای آن با اقدامات علیه امنیت ملی کشور در زندان به سرمی‌برند.
در ادامه به برسی سوابق این حزب می‌پردازیم:
فعالیت‌های حزب پان ایرانیست قبل از انقلاب
حزب پان ایرانیست بعد از تأسیس، مقاطع متفاوتی را پشت سرگذاشت و عملکرد دوگانهای در پیش گرفت. در جریان ملیشدن صنعت نفت با نهضت ملی همکاری داشتند و در اجتماعاتی که تشکیل می‌دادند به حمایت از سیاست‌های مصدق می‌پرداختند که چندینبار باعث درگیری آنها و حزب توده شد.
در جریان قیام مردمی 30تیر1331 به قدرت رسیدن مجدد مصدق با پشتیبانی مردم و سقوط کابینهی احمد قوام، حزب پان ایرانیست هم حمایت خود را از دکترمصدق اعلام کرد و چند شب قبل از قیام، گروههایی از حزب پان ایرانیست به همراه افراد دیگری از جبههی ملی در خیابان علیه دربار و شاه شعار می‌دادند. آنها این طرفداری را به سبب آرمان وطنخواهانهی مصدق ضروری و وظیفه خود می‌دانستند.
حزب پان ایرانیست پس از قیام 30تیر1331 بهطور علنی جانب شاه را گرفت و اعضای این حزب در جریان وقایعی که به سقوط کابینهی دکترمصدق انجامید، نقشآفرینی کردند. آنان با حمایت نیروهای طرفدار شاه به تجمع‌های طرفدار مصدق حملهور می‌شدند و میتینگ‌های نهضت ملی توسط دارو دستههای جمعیت جوانمردان(چاقوکشان و فاحشه‌های تهران) و حزب پان ایرانیست به خاک و خون کشیده شد. بعد از کودتای 28مرداد1332 و سقوط دولت مصدق، حزب پان ایرانیست با انتشار "روزنامهی خاک و خون" همکاری با رژیم کودتا را گسترش داد.
آنها در حمایت از فعالیت‌های محمدرضا پهلوی برای انقلاب شاه و ملت یا انقلاب سفید، منشور سربلندی را منتشر کردند. این منشور در 39ماده منتشر شد و بر تهییج احساسات ایرانیان تأکید داشت. همچنین در دههی1340 بسیاری از برنامه‌های شاهنشاهی و سیاست مستقل ملی و همچنین مبارزه با بردگی و استعمار که از طرف رژیم تبلیغ می‌شد، زمینه‌های همسو شدن عملکرد حزب را با برنامه‌های رژیم پهلوی فراهم کرد
با ماجرای جدایی بحرین از ایران، حزب پان ایرانیست وارد مرحلهی حساس و بحرانی شد. با وجود تمام همدلی که پان ایرانیست‌ها نسبت به عملکرد رژیم نشان می‌دادند، در جریانات منجر به جدایی بحرین از ایران به دنبال اقدامات طرحریزی شدهی بریتانیا، حزب پان ایرانیست مخالفت و ایستادگی در برابر برنامه‌های رژیم را در پیش گرفت. پزشکپور برای خردهگیری از دولت طرحی را تسلیم نمود که باعث استیضاح دولت(هویدا) شد. این موضع‌گیری سبب افت فعالیت‌های حزب بهدلیل قطع کمک‌ها و افزایش کنترل شد. در این زمان از هرگونه اجتماع و تظاهرات پان ایرانیست‌ها به دستور شهربانی جلوگیری می‌شد
در دههی1350، چند نفر از فعالین حزب پان ایرانیست به مجلس شورای ملی راه یافتند. بعد از تشکیل حزب رستاخیز، حزب پان ایرانیست در رستاخیز حل شد و در کابینه‌های شریفامامی و ازهاری، دکترعاملیتهرانی به وزارتاطلاعات و آموزش و پرورش آن روزگار منصوب شد.
حزب پان ایرانیست و انقلاب اسلامی
با اوجگیری انقلاب، پان ایرانیست‌ها و بخصوص پزشکپور، در مجلس با ایراد سخنان تند نسبت به مهره‌های درجهی دوم و سوم و طیف مخالف حاکمی که از سال39 به این سو با آنها بر سر نزدیکی به دربار در رقابت بودند در تطهیر شاه و خدمت به او گام‌های مؤثری برداشتند. آنها در همین راستا ابتدا اقدامات مردم را توطئهی بیگانگان برای ایجاد تفرقه میان ملت و نظام شاهنشاهی به شمار آوردند، و بعد که شعله‌های انقلاب بیش‌تر زبانه کشید، در پی جدایی از رستاخیز برآمدند و پزشکپور پیشنهاد تأسیس حزبی سراسری را در ایران داد که عملی نشد و سرانجام تصمیم گرفت مجددا حزب پان ایرانیسم را احیا کند.
در این ایام بین پان ایرانیست‌ها، بهویژه پزشکپور، و آیتالله شریعتمداری ارتباط تنگاتنگی برقرار بود و جلسات مشترک و موضعگیری‌های هماهنگی داشتند، از جمله مشترکات آنها تکیه بر قانوناساسی بود. آنها در ادامه با برخی از اعضای جبهه ملی، رؤسای اصناف و بازار و بعضی از شخصیت‌های دیگر جلسه تشکیل می‌دهند، وضع مملکت را خطرناک و ادامهی آن روند را در آیندهی نزدیک موجب اضمحلال درونی مملکت و رژیم تشخیص می‌دهند و بالاتفاق نظر می‌دهند که حفظ سلطنت و قانون اساسی در حالت فعلی تنها راه نجات مملکت است
با فرار شاه از ایران و ورود امامخمینی(ره) به ایران و شدت یافتن مبارزهی مردم ایران علیه رژیم پهلوی، حزب پان ایرانیست نیز مانند دیگر گروهها، خود را با حرکت مردم همسو نمود. این گروهها می‌کوشیدند با نشان دادن همسویی خود با مردم و قیام آن، جهت حرکت مردم را شناسایی کرده و بر امواج انقلابی آنان سوار شوند تا هدایت کار را در دست خود بگیرند. به همین دلیل سعی کردند خود را به امامخمینی(ره) نزدیک کنند. در این زمان پزشکپور و 46تن از نمایندگان استعفا کردند و ملاقات‌های بسیاری با امام انجام دادند و در این دیدارها، نظریات خود را دربارهی تشکیل دولت و مسائل جاری مملکت با امام در میان گذاشتند. آنان حتی با سایر گروهها و جناح‌های سیاسی دیگر، مثل مظفر بقایی، احمد بنیاحمد تظاهراتی را صورت دادند که مورد توجه هیچ یک از جناح‌های ملی و مذهبی قرار نگرفت.
سرانجام حزب پان ایرانیست
یکی از مسائل منتسب به پان ایرانیست‌ها، اتهام شرکت آنان در توطئهی ضدجمهوری اسلامی است. پان ایرانیست‌ها در غائلهی چهاردهم اسفند1359 با شرکت گروههای دیگر قصد کودتا و براندازی نظام جمهوری اسلامی را داشته‌اند که نقشهی کودتا کشف می‌شود و طرحشان لو می‌رود و در نتیجه خیلی از مجریان آن دستگیر شدند و بعضی نیز به مجازات رسیدند. پس از این ماجرا و افشای آن محسن پزشکپور همراه تعداد دیگری، از طریق کردستان به ترکیه و از آن جا به فرانسه فرار کردند و به دنبال این فرار، فعالیت حزب نیز عملا به خارج از کشور منتقل شد. تا اینکه در سال1367 پزشکپور به ایران بازگشت او موفق شد که بازماندگان قدیمی پان ایرانیست را دور خود جمع کند. او چند پایگاه حزبی نیز برای خود ایجاد کرده است و مدام جلساتی نیز با اعضای حزب برگزار می کرد.(لینک کامل خبر)
اعضای حزب پان ایرانیست در انفاقات پس از انتخابات 88 نیز همراه با جریان معاند دست به اقدام علیه امنیت ملی زده و تعدادی از آن ها به همین علت دستگیر و زندانی شدند. بسیاری از اعضای این حزب با استفاده از شبکه های هدایت شده غربی به فضاسازی علیه جمهوری اسلامی ایران ادامه داده و به کرات هماهنگ با کشورهای غربی نظام را به نقض حقوق بشر متهم می کنند.
