یزدرسا، در طول تاریخ بشر، زن ،این نقش مکمل مرد یا مورد سوء استفاده سود جویان قرار گرفته و یا تحت تاثیر افکار پوسیده و متحجرانه و جاهلانه، مورد ستم و تعرض و یا غفلت واقع شده؛ اما به اعتراف وجدان بیدار و عقل سلیم، تنها نغمه آزادی بخش واقعی را درمورد زن، اسلام سروده است.

با توجه به ویژگی های جنس مونث برخورد های سلیقه ای و منفعت طلبانه  همچنان ادامه دارد و این خود گواه آنست که جامعه امروز ما با همه ادعاهای روشنفکری اش اعم از زن و مرد هنوز جایگاه واقعی زن و ارزش حقیقی آن را درک نکرده اند و وقتی جایگاه واقعی درک نشود، یقینا حقوق صاحب جایگاه نیز یا مورد غفلت قرار می گیرد و یا در چرخه انحراف به بیراهه می رود .
یکی از مسایل فطری زن که با توجه به لطافت و ظرافت وی و تفاوت در خلقت، نسبت به مرد شدت بیشتری دارد نیاز به آرامش، امنیت و حضور اجتماعی با حفظ شرایط آن است. شرایطی که نقش اساسی زن را به عنوان شاه مهره اصلی بقاء خانواده با چالش مواجه نکند.
چند وقتی است که مساله تفکیک جنسیتی که به نوعی مانع از تضییع جنسیتی نیز هست، مورد بحث و تبادل آراء موافقین و مخالفین قرارگرفته و بالتبع نظرات متفاوتی نیز مشاهده می شود که قایلین هر نظریه منصفانه و یا سلیقه ای  به نقد دیگری می پردازند؛ اما با توجه به دو میراث گرانبهای پیامبر اعظم (ص)که تنها مرجع مسلمین می باشند آیا تفکیک جنسیتی جهت حضور زن در عرصه های اجتماعی در عصر معصوم نیز سابقه داشته و یا خیر؟؟؟ اگر وجود داشته تا چه حد بوده و آیا اصلا مساله تفکیک جنسیتی، تنها مربوط به صف اول و ... نماز جماعت می شده و یا دامنه وسیع تری را به خود اختصاص می داده؟؟؟ تاریخ و وقایع ذکر شده آن، در حد لزوم مسایلی را روشن میکنند:
وقتی جریانات عصر معصومین (ع)را دنبال می کنیم دلایل زیادی بر حضور و نقش فعال زن در عرصه های اجتماعی، سیاسی، جهاد و شهادت و حتی اسارت می یابیم و این گواهی ست بر تفکر نورانی و تعالیم روح بخش اسلام، مثلا در بحث اشتغال ریسندگی را برای زنان پیشنهاد می کند و این ملاکیست بر معیار واگذاری شغل زنانه و کنایه از سبکی فشار کار و نیز کمترین نیاز به ورود مرد در حریم اشتغال زنانه آنان که البته امروز نیز قابل صدق بر مصادیق کاری نیز می باشد و صد البته معرفی ریسندگی به زن به معنای انحصار زن به این حرفه در همه زمان ها نیست و بیشتر، شرایط  امن اخلاقی موجود در ریسندگی را مد نظر دارد چرا که اسلام وخصوصا مذهب شیعه از تحجر و رکود فکری به دور بوده و پیوند همیشگی با جوشش علمی و پویایی فکری داشته است.
در جای دیگر از تاریخ وقتی پای مردم سالاری دینی به میان می آید زنان در کنار مردان و به صورت تساوی در حق تعیین سرنوشت دخالت داده شده اند و همزمان با حفظ کرامت انسانی آنان به این عرصه ورود می کنند اما نکته جالب، شیوه بیعت گیری از زنان است که با مردان متفاوت بوده؛ مثلا ظرف آبی را که نیمی از آن از پس" پرده" و نیمی دیگر در قسمت مکان حضور معصوم بوده قرار می دادند و سپس زنان در عین حفظ گوهرعفت و حیا، دستان خود را در آب آن ظرف فرو می بردند و معصوم نیز همزمان همین عمل را به معنای قبول بیعت تکرار می نموده است؛ البته ما قایل به این نیستیم که این شیوه ها به صرف شیوه بودنشان ادامه پیدا کنند. خیر، مراد ما از بیان گوشه ای از این واقعه های تاریخی نحوه حضور زن در اجتماع می باشد و یقینا امروزه شیوه ها متفاوت و متغیر خواهند بود اما اصل تفکیک حریم زن در راستای حفظ حقوق او و وابستگانش کماکان لا یتغیر است. لذا می بینیم مساله تفکیک جنسیتی واژه تازه ای در دین نبوده بلکه دارای سابقه محکم تاریخی در عصر معصوم بوده است و نه تنها هیچ تناقضی با حضور زن در عرصه های اجتماعی ندارد بلکه تقویت کننده بقاء این حضور نیز می باشد و نیز گامی در راستای استحکام بنیان خانواده و سدی در مقابل هوس رانان قلمداد می شده و می شود و معمولا افرادی که از اختلاط زن و مرد ذینفع بوده اند، بانگ مخالفت با این طرح حمایتی از حقوق زن و خانواده و نیز حافظ کرامت انسانی زن، سر داده اند و با هوچی گری آراسته به  روشنفکری مضحک و سیاست زده  از انجام این عمل "معروف" و معقول جلوگیری کرده تا از نیل به مطامع نفسانی و حیوانی خود باز نمانند و چه زیبا فرموده معصوم (ع)که اگر در جامعه اسلامی امر به معروف و نهی از منکر ترک شود اشرار امت بر شما مسلط می شوند ودر ادامه ، کار به جایی می رسد که معروف ، منکر ومنکر، معروف جلوه داده می شود؛ وجای بسی تعجب عده ای  که تنها دلیل وجود وعرض اندام سیاسی اشان، رافت نظام اسلامی است اینگونه وقیحانه بر این عمل ارزشی می تازند تا حقوق زن را نیز در راستای رسیدن به اغراض حیوانی خویش پامال کنند و البته جای بسی شکر که "با سوادان" در حوزه های علمیه که نه با انگ و برچسب "بزدل سیاسی" از میدان جهاد دینی به در می روند و نه با حرکات عصبی و غیر کنترل شده دولتمردان از ارایه نقد منصفانه و دلسوزانه پا پس می کشند با شجاعت از این عمل حکیمانه دفاع کردند و متخصصین در فقه بر این عمل با درایت و شجاعت تمام صحه گذاشتند و دست رد علمی را بر سینه جاهلان  به اسلام زدند  و باز هم این نکته را زنده کردند که العلماء ورثه الانبیاء.
                                                                                                                                       والسلام علی من اتبع الهدی
                                                                                                                                                 هاشم تقدسی
                                                                                                                                               مردادماه 1393