سرزمینِ کربلا خون گرید از بهرِ حسین
جن وُ اِنس وُ هم ملائک در عزا و ُماتم اند
تشنگانِ راهِ حق راهِ حسین را می روند
چوبِ وجدان، گُردهِ بی همتان را می زند
دیو وُ دَد شرم وُ حیا دارند از عُمالِ ظلم
اُف به تو دنیایِ دون وُ اُف به تو پیمان شکن
هر که دارد غیرت و ُ مردانگی وُ دردِ دین
کی رسد انسان به گَردِ آن عزیزِ فاطمه
"پوریا" کی می توان وصف کردن ماجرا
  هر ستاره در سما خون گرید از بهرِ حسین
رهروِ راهِ خدا خون گرید از بهرِ حسین
تشنه ِ صدق وُ صفا  خون گرید از بهرِ حسین
هر که داند این جفا  خون گرید از بهرِ حسین
هر فرشته در سما  خون گرید از بهرِ حسین
یار اگر دارد وفا  خون گرید از بهرِ حسین
همرهِ شخص فتا  خون گرید از بهرِ حسین
قاصدِ دینِ خدا خون گرید از بهرِ حسین
چون قلم ناید به جان  خون گرید از بهرِ حسین

شاعر: عایمراد پوررضایی