به گزارش یزدبانو به نقل از دانا، سه روز پیش در حمله شیمیایی تروریست های جبهه النصره به حماه تعدادی از مردم عادی سوریه کشته و تعداد زیادی نیز زخمی شده اند. این تعداد کشته و زخمی مقطعی است و اثرات این حمله شیمیایی در نسل های بعدی مردم سوریه مشخص می شود. این حملات همزمان با افشاگری پایگاه اینترنتی کهنه سربازان آمریکا صورت می گیرد که اعلام کرد منشا سلاح شیمیایی به کارگرفته شده در ریف دمشق وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) است که به ترکیه تحویل داده بود و ترکیه نیز به تروریستها در سوریه داده است. شبکه تلویزیونی سوریه در این باره گزارش داد که اعضای گروهک تروریستی از گاز مایع کلر در حمله به کفرزیتا در حومه حماه استفاده کردند. گزارشها نشان می دهد این گروهک تروریستی برای حمله شیمیایی به مناطق دیگر از جمله وادی ضیف در حومه ادلب و مورک در حومه حماه برنامه ریزی می کند این در حالی است که گزارشهای موثق بین المللی ثابت می کند که گروه تروریستی "جبهه النصره" مسوول حملات سابق شیمیایی در سوریه نیز بوده است.

در اواخر تیرماه و اوایل مرداد ماه سال جاری هم شبکه خبری اسکای نیوز عربی و العربیه گزارش دادند در اثر بمباران شیمیایی در منطقه غوطه شرقی و غربی در سوریه حداقل 600  نفر کشته شدند.

پیش از این رسانه های غربی اعلام کرده بودند جنگنده های نظام بشار اسد با بمباران هوایی مناطقی که در دست مخالفان مسلحش می باشد با بمب های شیمیایی، باعث کشته شدن بیش از 540 نفر در این مناطق شده است.

این در حالی است که اعترافات جدید پایگاه اینترنتی کهنه سربازان آمریکا اعلام کرده است که حملات قبلی نیز از سوی تروریست ها انجام شده است.

سیمور هرش نیز گفته است ترکیه به جبهه النصره و همپیمانان آن کمک می کند تا تروریستها بتوانند حملات شیمیایی انجام دهند. با گذشت بیش از 3 سال از آغاز جنگ سوریه اکنون که تروریست ها با پشتیبانی غرب و عربستان به بن بست در سوریه رسیده اند و دولت بشار اسد توانسته است با همراهی نیروهای مردمی و ارتش خود بر تروریست ها غلبه کند؛ به نظر می رسد تنها و آخرین راه تروریست ها برای ضربه زدن به سوریه استفاده از سلاح های شیمیایی باشد. اروپایی ها نیز در این میان از حمایت تروریست ها دست برنداشته اند و با تمام قوا به پشتیبانی تروریست های چند ملیتی در سوریه می پردازند که یکی از مهمترین این کمک ها تامین نفت تروریست های سوریه است و پس از در دست گرفتن برخی مناطق در سوریه توسط تروریست ها تحریم های نفتی خود را از این مناطق برداشتند. به نظر می رسد ورود تروریست ها از اروپا به سوریه آنها را با خوی جنگندگی آشنا کرده است و قطعا با اتمام جنگ در سوریه این افراد به کشورهای خود باز می گردند و ادامه اقدامات تروریستی خود را در کشورهای خود انجام می دهند که این نگرانی موجب شده است تا دولت مردان اروپا و غرب با هر کمکی از بازگشت تروریست ها به کشور خود جلوگیری کنند. کمک های اروپا در راستای به طول انجامیدن جنگ در سوریه است تا از این طریق هم مانع از بازگشت تروریست ها به کشور های خود شوند و هم حکومت بشار اسد را تضعیف کنند. با توجه به روشن شدن اصل ماجرا و دست داشتن دولت های غربی از جمله آمریکا در خصوص کمک به تروریست ها با دادن سلاح‌های شیمایی چگونه آمریکا می تواند ادعا کند که در خصوص پرونده هسته ای ایران نگران است و دیگر کشور ها را از داشتن سلاح هسته ای منع کند. تنها بهانه تحریم های آمریکا علیه ایران، اتهام داشتن سلاح های هسته ای است که هنوز هم با گذشت بیش از 6 ماه از انجام مذاکرات ژنو3 این ادعا از سوی بسیاری از دولتمردان آمریکا مطرح می شود. براستی کسانی که با تصویب قطعنامه های مختلف علیه کشورهای دیگر خود را بانی حقوق بشر در دنیا می دانند و از هم جنس بازان و فتنه گران در کشور ها دفاع می کنند وبا دادن جایزه به آنها، فعالیت آنها را مقدس می شمارند، چرا در برابر این جنایات سکوت کرده و کاری انجام نمی دهند؟ سازمان مللی که بازیچه دست آمریکا و چند کشور غربی شده است، چرا پاسخگوی جامعه بین الملل و کشتار بی رحمانه غرب در کشور های دیگر از طریق سلاح های شیمیایی نیست؟ مگر قانون سازمان ملل در 60 سال پیش امحای سلاح های کشتار جمعی در سراسر دنیا نبوده و کشورهای 5+1 به خاطر این موضوع تعهد نداده اند؟ چرا با وجود این حملات شیمیایی مجامع بین الملل مهر سکوت بر دهان خود زده اند و متاسفانه برخی از رسانه های داخلی هم صدا با غرب شده و اعلام می کنند که دولت سوریه علیه مردم خود از سلاح های شیمیایی استفاده کرده است؟

این رسانه های هم سو با غرب و جیره خواران غرب در داخل کشور باید بدانند که سلاح های شیمیایی که اکنون در دست مخالفان دولت سوریه قرار گرفته خطری بالقوه برای منطقه خاورمیانه محسوب می شود.

این سلاح ها که تا کنون اسناد زیادی درخصوص اینکه از سوی آمریکا در اختیار سوریه قرار داده شده اند به دست آمده در اینده نزدیک می تواند تاثیرات شدیدی بر تولید نسل در منطقه بگذارد.