به گزارش یزدبانو به نقل از طنین یاس؛ سمیرا خطیب زاده، نامه وندی شلیت آمریکایی به زنان ایرانی در چند روز اخیر در شبکه های اجتماعی بازتاب های زیادی داشته است. نامه ای که خواندن تک تک جملاتش را به زنان ایرانی توصیه میکنم تا با آگاهی و شناخت بیشتری نسبت به حوادث پیرامون خودبخصوص در زمینه عفاف و حجاب بنگرند.

این نامه اعترافی از یک زن آمریکایی اهل ایالت ویسکانسین آمریکا در مورد وضعیت تاسف بار زنان آمریکایی است زنی که خود نویسنده چندین عنوان کتاب و مقالات متعدد در زمینه عفاف و حجاب در آمریکا و  فارغ التحصیل فلسفه از دانشگاه ویلیامز است.

او در این نامه آمار تاسف باری از تجاوزات جنسی به زنان و دختران آمریکایی را به عنوان شاهدی بر مدعای خویش می آورد و از بی‌اشتهایی عصبی تا تجاوز توسط دوست پسر، عدم امنیت محض در خیابان‌ها تا مزاحمت‌های وقت و بی‌وقت در اماکن عمومی، دختران نوجوانی که به گونه‌ای اسف‌بار خود را باردار می‌یابند سخن می گوید و در یک کلام فرهنگ آمریکایی را فرهنگی می نامد که علی رغم ادعا با زنان مهربان نبوده است!

او در این نامه اعتراف می کند که طبق آمار ۴۱ درصد زنان ۱۶ تا ۳۰ ساله آمریکایی از این‌که مورد تجاوز قرار بگیرند، همیشه نگرانند! و بیش از ۱۱ درصد از زنان آمریکایی معتقدند که به هر حال یک روزی از سال مورد تجاوز قرار خواهند گرفت!

خوب است بدانیم که در یکی از ایلات آمریکا هزاران دلار از بودجه دولتی صرف رساندن پیام حفظ خویشتن داری به جوانان در کلاس‌های آموزشی می شود و میلیون‌ها دلار در اختیار مؤسسات مذهبی آمریکا قرار می گیرد تا با آموزش‌های خود، از دختران نوجوان تعهد بگیرند که عفت و پاکدامنی خود را حفظ کنند.

از همه این ها که بگذریم مخاطب اصلی وندی شلیت در این نامه مدعیان آزادی زنان در ایران و سردمداران کمپین های یواشکی و علنی، سفید و سیاه و... هستند که گاه بیگاه دایه مهربان تر از مادر برای زنان ایرانی می شوند. آن جا که میگوید: « من خانم مسیح علینژاد که به تازگی به آمریکا آمده را نمی‌شناسم و او را درک نمی‌کنم. من او را در یک برنامه تلویزیونی دیدم که خطاب به مردم ایران می‌گفت این‌جا نهایت امنیت و آزادی است. من او را دیدم که با یک دوربین در خیابان‌های آمریکا راه می‌رفت و زنان ایرانی را تشویق به ترک حجاب و شبیه شدن به زنان آمریکایی می‌کرد. او را نمی‌شناسم و نمی‌دانم در چه شرایطی قرار گرفته که این کار را انجام می‌دهد. اما این را می‌دانم که او یا آمریکا را نمی‌شناسد یا می‌خواهد از زنان کشورش انتقام بگیرد!»

همین جملات کافی است برای کسی که می خواهد تعقل کند و بداند به تعبیر دیگر «در خانه اگر کس است یک حرف بس است.»

انتهای پیام/ص