به گزارش یزدبانو؛ تحسان محمدی نویسنده و فعال اجتماعی در یادداشتی نوشت: توجه! توجه: واژه مرد اینجا ورای جنسیت است. به این جماعت اندک که صبح تا شب در آرایشگاه ها وقت شان را صرف مانیکور و پدیکور و رنگ کردن مو و شوآف می کنند نگاه نکنید. اینها بُرش نازک، اغراق شده و پرسرو صدایی از زنان ایرانی هستند. وگرنه زنان پیرامون ما عموما" در حال جنگ با سختی های روزگارند.

دیروز دیدم که چند مرد دور هم نشسته بودند و در مورد حجاب اجباری میزگرد داشتند. باز جای شکرش باقی است که در مورد عوارض و حالات بارداری حرف نمی زدند. کمدی الهی داریم اینجا!

من جای هیچ زنی زندگی نکرده ام. جای هیچ زنی نترسیده ام که آینده ام چه می شود، جای هیچ زنی تنم نلرزیده وقتی هوا تاریک شده و از کوچه ای رد شده ام، جای هیچ زنی گوشم پر نشده از متلک های چندش آور مردان خیابانی. جای هیچ زنی کتک نخورده ام، جای هیچ زنی رنج زندگی را تحمل نکرده ام...

فقط نگاه کرده ام، دیده ام که چقدر زن بودن سخت است.

زن ها شگفت انگیزند. آنقدر عجیب که درست وقتی فکر می کنی آنها را شناخته ای با کلمه ای، نگاهی، تکان دادن دستی، لبخندی یا حتی یک نیش تو را برمی گردانند سر نقطه نخست.
درست مثل همان ماری که در خانه 99 منچ و مارپله کمین کرده. نیشت می زند و تو را از آسمان به زمین می آورد.

زن ها اما نه مارند، نه شیطان. نه الهه فریب اند و نه سفیدی مطلق. انسان هایی هستند که عموم ما مردان قادر به فهمیدن زوایای روح آنها نیستیم. یا تظاهر می کنیم به درکشان، یا تلاش و تقلا برای پذیرفتن تفاوت ها و لذت بردن از این همه پیچیدگی شان که رنگ پاشیده به روزگار.

بعضی از زنان و مردان در خلوت شان کارهایی می کنند که تشت شیر و گلبرگ  پیش آن غلام است! دنیای پشت دیوار آدم ها به خودشان مربوط است اما وقتی آن را در کوچه جار می زنیم، یا در رسانه ای که قرار است نقش معلم را بازی کند به خلایق توصیه می کنیم آن وقت دیگران حق دارند که در موردش قضاوت کنند.

در میان همه شوخی ها و طعنه ها و نقدهای تلخ، دارم به حال و روز آن خانم کارشناس فکر می کنم. اینکه الان کجاست؟ چطور این نیش ها و متلک ها را تحمل می کند؟ می خندد یا گوشه ای کز کرده و اشک می ریزد و آرزو می کند این موج بگذرد؟

دلش نمی خواهد داد بزند؛ شما، همین مردهایی که به توصیه من توی جمع می خندید، وقتی به خانه می رسید دلتان تشت شیر نمی خواهد؟ شما، همین زن هایی که خاک می پاشید توی صورت من صد کار نکرده اید که مهرتان بیفتد به دل آقایی؟!

زندگی...آی زندگی!
 

انتهای پیام / ص