یزدبانو؛ در قاموس خبرنگاری، خبرنگار نباید گریه کند بلکه باید وظایف حرفه ای خود را انجام دهد؛ اما وقتی پای صحبت مادر شهید می نشینی سخت است جلوی اشک را گرفتن.

احساسات و عواطف زیادی در حین مصاحبه حاکم است. مادری که حالا بعد از گذشت سی و چند سال از شهادت فرزندش تا اسمش را میاوریم اشک در چشمانش حلقه می زند.

کار حرفه ای خبرنگار به حاشیه رفت و حاشیه بر متن غلبه کرد. اما نباید دست خالی برمی‌گشت. بالاخره گفتگو با مادر شهید عباس دهقان شروع شد.

یزدبانو؛  خودتان را معرفی بفرمایید.

سکینه دهقان هستم مادر شهید عباس دهقان.

یزدبانو؛ از عباس بگویید.

عباس پسری متدین بود. نماز می خواند. روزه می گرفت. احترام به پدر و مادر برایش اهمیت داشت. در میان فرزندانم از همه خوش اخلاق تر و مهربان تر بود. در زمینه اخلاق نمره خوبی را از آن خود کرد.

شجاعت او نیز مثال زدنی بود. به واسطه شجاعت و حس مسئولیتش بود که  شور و اشتیاق رفتن به جبهه را در چشمانش می دیدم.

یادم می آید در دل شب بدون سر و صدا از خواب بیدار می شد و به نماز شب می پرداخت.

یزدبانو؛ چطور شد که به جبهه رفتند؟ از نحوه شهید شدنشان بگویید.

عباس به عنوان سرباز به جبهه رفت و درمنطقه بانه به دفاع می پرداخت. در سال 63 باید مهمات را به خط مقدم می بردند. در راه  ماشینشان روی مین رفته و شهید شدند.

روزی به گلزار شهدا رفتم و چند قبر آنطرف تر از قبر پسرم برای شهیدی فاتحه می خواندم. همرزم پسرم خطاب به پسرم می گفت:«نور به قبرت ببارد، الان من باید جای تو در این قبر می خوابیدم». وقتی از او جریان را پرسیدم ، گفت:«شبی که باید مهمات به خط مقدم می بردیم من دندان درد بودم و پسر شما قبول کرد که به جای من مهمات ببرد که در همان شب شهید شد».

یزدبانو؛ شهید از جبهه به مرخصی هم آمد؟

نه؛ اولین بار که رفت دیگر برنگشت. همان بار که خداحافظی کرد، چند قدم نرفته بود که برگشت و نگاهی خاص به ما انداخت.

یزدبانو؛ سخت نبود؟

اطرافیان به من می گفتند انشاله عباس سالم برگردد تا شما اینقدر اذیت نشوید که من در پاسخ به آنها گفتم: فرزندم برای دفاع از میهن رفته است و نباید بگذاریم که اسلحه بر زمین بماند. همیشه به فرزندانم می گویم: بگذارید جلوی حضرت فاطمه سر بلند باشم.

یزدبانو؛ در وصیتنامه شان به چه چیزی تاکید داشته اند؟

اقامه نماز، حفظ ارزش ها و پشتیبانی از ولایت فقیه

یزدبانو؛ از اینکه مادر شهیدیدچه حسی دارید؟

افتخار می کنم که فرزندم را تقدیم انقلاب کردم.

یزدبانو؛ در سالهای دفاع مقدس شما هم فعال بودید؟

بله، با اینکه فرزندانم کوچک بودند در راهپیمایی ها و سخنرانی ها شرکت می کردم.

بنا به سفارش پسرم در تشییع جنازه شهدا شرکت می کردم و به مادران شهدا دلداری می دادم.

یزدبانو؛  اگر در پایان صحبتی دارید بفرمایید.

از همه می خواهم در حفظ ارزش ها کوشا باشند و با اتحاد و پشتیبانی از ولایت فقیه نگذارند خون شهدا پایمال شود.

یزدبانو؛ از اینکه وقتتان را در اختیار ما قرار دادید، سپاسگزارم.