یزدبانو؛ نوشتن سخت است و ناقص درباره زنی که به ظاهر معصوم نبود اما در قامت یک معصوم سخن می گفت و دشمن را چنان مبهوت کرد که هزاران سال بعد برای ما تازگی دارد. 

 

هنوز طنین صدای حضرت عقیله بنی هاشم در پاسخ به ابن زیاد ملعون به گوش می رسد.

 

هنگامی که فرزند زیاد در کاخ پوشالی اش دهان به یاوه گشود و خطاب به دختر علی بن أبی طالب سلام الله علیهما گفت: 

 

خدا را شکر که مفتضح شدید و همه مردانتان کشته شدند و حرف هایتان به دروغ منتهی شد.

 

این جا بود که فرزند علی و فاطمه علیهم السلام با حماسه و شجاعتی وصف نشدنی فریاد زد:

 

همانا آن کسی که مفتضح می شود فاسق است و آن کسی که دروغ می گوید فاجر است و این هر دو در ما اهل بیت راه ندارد.

 

آن ملعون ادامه داد: نظرت درباره کاری که خدا با شما کرد چیست؟

 

فرمود: من غیر از زیبایی چیزی ندیدم.

 

ای پسر مرجانه این ها مردانی بودند که شهادت در سرنوشتشان نوشته شده بود و به زودی خداوند تو و آن ها را با هم در دادگاه خودش حاضر می کند و آن جا خواهد بود که چیزی برای گفتن نخواهی داشت.

 

ای کاش شجاعت و غیرت دختر فاتح خیبر را می شد در سیاست امروز مشاهده کرد و ای کاش صلابت و قاطعیت جایگزین وادادگی و لبخند می گشت.

 

در برج ولایت است کوکب زینب/ علامه نا رفته به مکتب است زینب

گفتم به خرد یگانه دوران کیست/ بی پرده دو بار گفت زینب،زینب

 

السلام علیک یا بنت امیر المؤمنین یا زینب کبری.