به گزارش یزدبانو به نقل از طنین یاس، شخصیت ما ژنتیکی است یا اکتسابی؟ علم می‌گوید: هر دو، اما از جهاتی عجیب و غریب!

شخصیت ما پیچیده و چند بعدی است. بر اساس چهار مطالعه‌ی انجام شده، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که برخی از ویژگی‌های شخصیتی نسبت به بقیه، ژنتیکی‌تر هستند. مثلا اینکه شما چقدر ماجراجو هستید، بیشتر ژنتیکی است، در حالیکه چقدر آدم ساده گیر و خونسردی هستید، ارتباط بسیار کمی با ژنتیک شما دارد.

به عبارت دیگر، اگر والدین شما عاشق امتحان کردن غذاهای جدید و عجیب باشند، احتمال اینکه شما هم از این کار لذت ببرید بسیار زیاد است. اما اگر پدر و مادر شما انسان‌های خونسرد و بیخیالی باشند، احتمال اینکه شما هم اینچنین باشید، کم است.

شخصیت شما تا چه حد ژنتیکی است؟

پذیرا بودن

پذیرا بودن یعنی اینکه خلاق، خیال پرداز و پذیرا نسبت به ایده‌های جدید هستید. این ویژگی شخصیتی، 57 درصد ژنتیکی است.

وظیفه شناسی و با وجدان بودن

وظیفه شناسی و متعهد و با وجدان بودن یعنی اینکه به جزئیات اهمیت می‌دهید و پایبند هستید. این ویژگی شخصیتی 49 درصد ژنتیکی است.

برونگرایی

برونگرایی یعنی اینکه به خوبی با دیگران ارتباط برقرار می‌کنید و از این ارتباط و تعاملات انرژی می‌گیرید. این ویژگی شخصیتی 54 درصد ژنتیکی است.

سازگاری

سازگاری یعنی اینکه معمولا نسبت به دیگران واکنش انعطاف پذیرانه‌ای دارید و سخت نمی‌گیرید. این ویژگی شخصیتی 42 درصد ژنتیکی است.

روان رنجوری – ثبات احساسی

روان رنجوری یعنی نگرانی و وسواس نسبت به موضوعات و ثبات احساسی یعنی ثبات هیجانی در شرایط حساس. این ویژگی شخصیتی 48 درصد ژنتیکی است.

آیا شخصیت از مغز ما ناشی می‌شود؟

یافته‌های علمی نشان می‌دهد که تفاوت‌های فیزیولوژیکی مرتبط با هر تیپ شخصیتی وجود دارد. دانشمندان هنوز در ابتدای راه شناختن و درک پیچیدگی‌های بین مغز و بدن و شخصیت هستند، اما یافته‌هایی وجود دارد که نشاندهنده‌ی چگونگی تاثیرات هورمون‌ها بر رفتارهای ماست:

معلوم شده افرادی که خیلی برونگرا هستند دارای فرم‌های طولانی ژن  DRD4‌اند. این ژن دستور می‌دهد که ما چگونه دوپامین ترشح کنیم. افرادی که فرم‌های طولانی ژن DRD4 را دراند، وقتی تجربه‌ی مثبتی می‌کنند، دوپامین بیشتری در مغزشان تولید می‌شودو به عبارتی دیگر، مغز افراد بشدت برونگرا جوری تنظیم شده که بیشتر از بقیه به دنبال تجربیات اجتماعی است زیرا مقدار زیادی دوپامین دارد.

افرادی که خیلی وظیفه شناس هستند، قشر میانی جلویی در بخش چپ قشر پیش پیشانی‌ مغزشان حجیم‌‌تر است. این قسمت از مغز همانجایی است که مسئول برنامه ریزی و تصمیم گیری است. به عبارتی دیگر، آنهایی که بسیار با وجدان و وظیفه شناس هستند، از برنامه ریزی و آماده بدون بسیار لذت می‌برند زیرا این قسمت از مغزشان فعال‌تر است.

افرادی که بسیار سازگار هستند بخش اوربیتوفرونتال مغزشان حجم کمتری دارد و این قسمت از مغز همانجایی است که مسئولیت پردازش هیجانات و تصمیم گیری را به بعهده دارد. مطالعه‌ای دریافته افرادی که بسیار اهل سازگاری هستند، به راحتی و زود می‌توانند وضعیت روحی و روانی دیگران را پیش بینی کنند. به عبارتی دیگر، این افراد معمولا در کارهای تیمی بهتر عمل می‌کنند زیرا در درک و پیش بینی وضعیت‌های روحی و رفتاری، سرآمد دیگران هستند.

افرادی که روان رنجورند یا ثبات احساسی دارند نیز دارای فرم‌های طولانی ژن انتقال دهنده‌ی سروتونین هستند. این ژن به ما در تولید سروتونین کمک می‌کند که آرام کننده است. اشخاصی که خیلی روان رنجورند، آهسته‌تر سروتونین تولید می‌کنند، بنابراین سخت‌تر می‌توانند بعد از یک تجربه‌ی هیجانی منفی، احساسات خود را کنترل کنند. این افراد نسبت به بقیه، درک قوی‌تری از هیجانات خود داشته و مدت طولانی‌تری نیز این احساس را به همراه دارند. به عبارتی دیگر، افراد روان رنجور، ثبات احساسی کمی دارند و بیشتر نگرانند زیرا از لحاظ فیزیولوژیکی به زمان بیشتری برای بازیابی از یک تجربه‌ی بد که برای‌شان روی داده نیاز دارند.

درک ارتباط میان شخصت ما و فیزیولوژی که داریم اهمیت دارد. چرا؟ چون می‌توانیم بفهمیم که نمی‌توانیم سمت و سوی تیپ شخصیتی‌مان را انتخاب کنیم. اگر همسرتان دوست دارد مدام بیرون برود یا با دیگران در ارتباط باشد، از دست او عصبانی نشوید زیرا مغز او اینگونه تنظیم شده که برونگرا باشد. اگر همکار‌تان اهمیتی به جزئیات نمی‌دهد یا چندان وظیفه شناس نیست، خشمگین نشوید زیرا مغز او برای بسیار وظیفه شناس بودن تنظیم نشده است.

حرف آخر اینکه؛ دیگران را همانطوری که هستند بپذیرید! دغدغه‌ی تغییر افرادی که در زندگی‌تان حضور دارند را نداشته باشید و در عوض سعی کنید آنها را درک کرده و کمک‌شان کنید تا در نوع خودشان بهترین باشند.

انتهای پیام/ص