به گزارش یزدبانو به نقل از میبد خبر، به مناسبت روز جهانی نابینایان (23 مهر برابر 15 اکتبر) گفتگویی با محبوبه زارع مهرجردی بانوی موفق و تحصیلکرده میبدی که با تلاش و پشتکار توانسته بر مشکلات فائق آمده و راه موفقیت راطی کند داشتیم که در ادامه به آن می پردازیم:
محبوبه زارع در مورد نابینا شدن خود بیان داشت: علت نابینایی من بابت ضربه ای که در کودکی و سن 6 سالگی بر اثر پرت شدن از پله ها به سرم وارد شد می باشد. چون نابینایی من تدریجی بود خیلی متوجه آن نبودم، یعنی درحال درمان بودم ولی به دلیل تشخیص نادرست پزشکان بعدها متوجه شدم عصب بینایم دچار آسیب شده  که همین علت باعث شد بینایی خود را در سن 17 سالگی بطور کامل از دست بدهم.

وی افزود: فقط با توکل بر خدا و امید به فرداهایی بهتر توانستم با این موضوع کنار بیایم.
زارع در مورد دوران تحصیل خود اظهار داشت: چون نابینایی من بطور تدریجی بود در مدرسه عادی درس خواندم و کتابها با کمک مادرم مطلعه و یاد می گرفتم. در این زمینه مادر با صبر و پشتکاری که داشت هر چند بار که نیاز بود کتاب را برای من می خواند تا من مطالب را یاد بگیرم. زمان امتحان نیز با یاری کادر مدرسه سوالها برایم خوانده می شد و من جواب داده و آنها پاسخ ها را برایم در برگه امتحان می نوشتند.
بانوی روشندل میبدی درباره موفقیت خود در کنکور بیان داشت: کنکور را در همان سال اول که سال 79 بود با رتبه67 رشته زبان و ادبیات عرب پذیرفته شدم. چون علاقه زیادی به دبیران این رشته در دوران دبیرستان داشتم این رشته را انتخاب کردم و در این راه با تلاش و پشتکار توانستم مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری را با رتبه های خوب پشت سر بگذارم.
زارع از مشکلات دوران دانشگاه خود گفت: دوری از خانواده اوایل برایم سخت بود که با گذشت ایام این سختی برطرف شد. برای مرور ودرک بهتر دروس دانشگاه  برخی از دوستانم مطالب مطرح شده توسط استاد را برایم ضبط می کردند. برای رفت و آمد به دانشگاه چون باید از دیگران کمک می گرفتم اذیت می شدم چون باید تابع آنها می بودم.
وی در مورد وضعیت الان خود اذعان داشت: در حال حاضر در مقطع متوسطه دوم دبیرستان خدیجه کبری میبد مشغول به تدریس هستم. از فضای مدرسه و دانش آموزان احساس رضایت دارم. دانش آموزان با من همکاری داشته و رابطه ای دوستانه و محترمانه میان ما برقرار است. آرزوی همیشگی من معلم شدن بود و همیشه به معلمان خود غبطه می خوردم.
بانوی روشندل میبدی در مورد تلخ ترین و شیرین ترین خاطره زندگی خود اظهار داشت: تلخ ترین خاطره من در سال 1394 بود که بی دلیل یکسال از استخدام عقب افتادم در صورتی که خیلی جهت آماده شدن برای آزمون و مصاحبه زحمت کشیدم. شیرین ترین خاطره لطف خدا بود که شامل حالم شد و سال در آزمون استخدام معلمی آموزش و پرورش پذیرفته شدم.
معلم روشندل میبدی درباره مشکلات استخدامی خود گفت: پس از شرکت در آزمون استخدامی سال 1394 و کسب رتبه اول مصاحبه به دلیل غیرمنطقی مرا از استخدام محروم کردند. ولی من نا امید نشده و سال بعد با اراده مصمم و زحمت  بیشتر در آزمون پذیرفته شدم و پس از طی مراحل قانونی به عنوان دبیر عربی آموزش و پرورش استخدام شدم.
وی مهمترین آرزوی خود را ضایع نشدن حق مردم برشمرد و ابراز امیدواری کرد که ان شا الله روز بیاید که این امر با خداترسی و انصاف مسئولین محقق شود.
زارع به روشندلان توصیه داشت: با توکل بر خدا و ائمه اطهار علیهم السلام دست از تلاش نکشند و نا امید نشوند. البته از خانواده هایشان صمیمانه می خواهم همیشه یاور این عزیزان باشند چون موفقیت آنها افتخار خانواده است.
بانوی روشندل میبدی با شاره به اینکه برای رسیدن به خوشبختی سختی فراوانی کشیدم و در حال حاضر از زندگی خود راضی هستم از مسئولین درخواست داشت: مسئولین اگر کاری برای افراد پرتلاش به خصوص معلولین انجام نمی دهند به قول معروف چوب هم لای چرخ موفقیت آنها نگذاشته و باعث نا امیدی آنها نشوند. در زمینه مناسب سازی اماکن عمومی و معابر نیز از مسئولین درخواست دارم توجه ویژه ای به این مسئله داشته باشند.
وی در مورد موفقیتهای خود عنوان داشت: سال 1388 دانشجوی نمونه دانشگاه تهران شدم و سال 1389 رتبه نخست جشنواره حضرت علی اکبر (ع) از طرف سازمان ملی جوانان را کسب کردم.
محبوبه زارع در پایان بیان داشت: مشکلات و سختی ها همیشه هستند و زندگی پر از فراز و نشیب است ولی با همه این احوال راضی ام به رضای خدا و هیچ گاه در برابر مشکلات کوتاه نمی آیم. نهایت تلاشم را در کار تدریس می کنم تا بتوانم به بهترین نحو خدمت کنم و از الطاف خدا و کمکهای خانواده و تمام کسانی که در این راه مرا یاری کردند کمال تشکر و قدر دانی را دارم. از مدیدیت آموزش و پرورش میبد که زمینه انتقال بنده را به شهرستان میبد فراهم کردند سپاسگزاری می کنم. یادمان باشد زندگی هیچ گاه تعطیل نیست و همیشه در جریان است پس ما آدم ها باید همیشه هوشیار باشیم که سمت و سوی زندگی خود را چگونه رقم می زنیم.
انتهای پیام/ص