مهديه السادات حاجي ميرزاده در گفتگو با خبرنگار يزدبانو گفت: زمانی که پروتئین به عنوان منبع انرژي به كار رود، در رشد، نگهداری و ترمیم بافتهای بدن دخالت دارد و بر خلاف کربوهیدراتها یک سوخت گرانبها و کم بازده به شمار می آید. وي در خصوص واژه" گرانبها" درباره پروتئین بیان کرد: پروتئين از آن جهت گرانبها محسوب می شود که به خاطر مصرف شدن به عنوان سوخت، پروتئین نخست باید به کربوهیدرات یا چربی تبدیل شود که مستلزم صرف انرژی و تولید سموم است که بدن برای دفع سموم آب را از دست می دهد که می تواند به کم آبی(دهیدراسیون) منجر شود و این موضوع خطری برای ورزشکاران  محسوب می شود. وی در خصوص کم بازده بودن پروتئین هم گفت:  از آن جهت کم بازده است که استفاده از پروتئین به منظور تأمین انرژی با نقش اولیه پروتئین یعنی رشد، نگهداری و ترمیم بدن سازگار نیست. این کارشناس تغذیه بيان كرد: از آنجا که بدن ورزشکاران کمی بیشتر در معرض آسیب و جراحت می باشد، نیاز ورزشکار به پروتئین کمی بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار است. در صورتی که ورزشکار به برنامه های پرورش اندام و افزایش حجم عضله می پردازد، نیاز به پروتئین بیشتری دارد. حاجي ميرزاده افزود: برای ورزشکاران استقامتی پروتئین نقش یک باک سوختی ذخیره و به عنوان پشتیبانی کربوهیدراتها سوخت اصلی را ایفا می کند. ، بنابراين توصیه می شود که یک ورزشکار در حال رشد حدود 1.5 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کند و استفاده از یک رژیم متعادل نیاز پروتئینی ورزشکار را تأمین می کند و نیازی به مکمل های پروتئینی وجود ندارد. وي ادامه داد: مصرف زیاد پروتئین می تواند با افزایش ازت، اوره و آمونیوم موجب ضعف شدید گردد و در ورزشکارانی که فراورده های گوشتی و لبنی را مصرف نمی کنند یا رژیم های خاص گیاهخواری دارند ممکن است نیاز به پروتئین تأمین نشود. وي اضافه كرد: به هر حال همیشه باید این نکته را مد نظر قرار داد که رشد عضلانی با خوردن غذاهای پر پروتئین افزایش نمی یابد بلکه ورزش است که باعث بزرگی عضلات می شود.