یزدبانو،

تکیه گاه کودک باشید:
بیشتراوقات خجالت در طفل ایجاد می شود که در زندگی خانوادگی خود تکیه گاه مطمئنی نمی یابد تا به اعتماد و اطمینان آن شخصیت خویش را ثبات بخشند همین کمبود باعث می شود که کودک شما از تجربه کردن وقایع تازه و عجیب برحذر باشد اگر متوجه کم رویی فرزند خود شدید به هیچ وجه او را با فرزندان دیگران مقایسه نکنید همچنین نباید رفتار و کردار او را تایید کنید مثلا بگویید آفرین چه دختر ساکتی و یا اوبچه بسیار خوبی است همیشه گذشت می کند.

توقعتان را کم کنید:

از کودک خود توقع انجام کارهای محال را نداشته باشید و سعی کنید انجام کارهایی را از فرزند خود درخواست نمایید که می دانید فرزند خود از این کار برمی آید مثلا اگر در دوره ترس های کودکانه است از او نخواسته باشید که در استخر پر از آب بپرد و یا به زر زمین تاریک برود و توقع منطقی از کودک تاثیر بالایی در بالارفتن اعتماد به نفس کودک دارد.

نگرانی بیش از حد:

اگر ترس و نگرانی شما در مورد فرزندتان بیش از حد باشد ناخدا گاه این ترس و نگرانی را به فرزندان خود انتقلال می دهید و اگر این روش را ادامه دهید امکان عمل و اتکار را از او می گیرید و سعی نکنید همه چیز را از قبل برای او فراهم کنید بلکه به او کمک کنید که تا بتواند در موقعیت هایی که احتمال خطر می رود عکس العمل مناسبی را نشان دهد در ضمن سن وسال او را در نظر بگیرید و از یاد نبرید و او را انجام کارهای ساده تشویق کنید.

ابتکارات کودک:

به کارهای کودک خود بها دهید وبدانید که او در حد خود توانسته است هر چند کوچک انجام دهد ونکته مهم آن است که او به خود و نیروی خود اطمینان پیدا کند ونتایج کارهای خویش را بسنجد و تجربه اندوزی فعلی اواست که اساس رشد او را در آینده فراهم می سازدو از گفتن جملات هشدار دهنده مثل مواظب باش یا حوست را جمع کن خودداری کنید.

برگزفته از کتاب کودک و تربیت نوشته مهدی نیک خو

انتهای پیام/ش