یزد رسا؛ عینیتِ آرزوی هزار ساله شیعه، روح اللهی بود که با عصا و ید بیضای موسوی و بیان و فرقان مصطفوی به نجات مظلومان کمر بست و دیده مستضعفان را به نور امید روشن ساخت. او که اندیشه اش چونان نسیم جان بخش سحرگاهی ارمغان پیروزی به همراه داشت، خاطره بخشندگی ابرها و درختان را تکرار می کرد.

آن دم که فجر در برابر نور او رنگ باخت، سروها در برابرش قیام کردند و عشق به زهدش شهادت داد و ایمان در تشهد به او سلام کرد.
او به همه جهانیان فهمانید که تکامل و زیستن چون علی (علیه السلام) و شهادت در قالب مرگ طبیعی، افسانه نیست. او معنی حقیقی شجاعت و عزت را در صفحات تاریخ حک کرد.

امام روح الله در 14 خرداد سال 68 با عروج ملکوتی خود غمی بی پایان به دل عاشقان راهش و همه مستضعفان عالم نهاد اما راه و سیره خمینی کبیر(ره) همچنان ادامه دارد.

جواد بهبود زاده محقق تاریخ انقلاب یزد در آستانه سالروز ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در گفتگو با خبرنگار یزدندا گفت: چند روز قبل از ارتحال امام راحل که از رسانه ها اعلام شد وضعیت جسمانی حضرت امام خوب نیست و ایشان در بیمارستان بقیه الله(عج) تهران بستری هستند و از مردم خواستند برای بهبود ایشان دعا کنند، در یزد نیز مردم  مانند سایر ملت ایران که عاشقانه امام را دوست داشتند و از قدیم مقلد حضرت امام خمینی(ره) بودند، تب وتاب عجیبی برای دعا و توسل داشتند و شور و حال عجیبی در شهر حاکم شد.

وی اظهار کرد: در آن ایام، یزد یک استثنا نبود بلکه همه ایران نگران حال امام(ره) بودند و سیر درمانی ایشان را کنترل می کردند، کل یزد شور و حال عجیبی داشتند و مردم همان گونه که در سال 57 از امام استقبال می کردند با همان شور و بیشتر در مساجد و تکایا برای سلامتی ایشان مراسم دعا برگزار می کردند.

محقق تاریخ انقلاب یزد ادامه داد: در دوران نقاحت مردم به شدت پیگیر بودند تا ساعت 2 بامداد روز 13 خرداد که رسانه ها اعلام کردند حال حضرت امام خوب نیست از ساعت 2 بامداد در مساجد یزد به شدت مجالس دعا برقرار شد تا اینکه صبح 14 خردا خبر رحلت حضرت روح الله را اعلام کردند.

بهبودزاده اذعان کرد: حال هیچ کس خوب نبود، ساعت 7 صبح از جلو حظیره برای رفتن به محل کار عبور می کردم که خبر را فهمیدم مردم نارحتی زاید الوصفی داشتند، اشک جاری بود و هیچ کس رحلت امام را باور نمی کرد.

وی گفت: بعد از عروج امام(ره) یک هفته عزای عمومی اعلام شد و مجالس عزاداری پشت یر هم برگزار می شد و تعداد کثیری از مردم دارالعباده برای شرکت در تشییع جنازه به تهران رفتند.

بهبودزاده تصریح کرد: وداع با پیکر امام(ره) و تشییع جنازه ایشان یک رویداد عجیب بود  و در تاریخ دنیا و خلقت بی سابقه بود، روزی که حضرت امام(ره) در سال 57 وارد ایران شد 5 الی 6 میلیون نفر از ایشان استقبال کردند و بعد از 9 سال رهبری در کشور و زدن حرف اول در اداره امور، حدود 11 میلیون نفر انسان ایشان را بدرقه کردند و این بدرقه دنیا را در بهت و حیرت برد.

محقق تاریخ انقلاب یزد عنوان کرد: در عالم سیاست مرسوم است که یک رهبری بعد از گذشت چندی از دوران رهبری اش محبوبیت وی کم می شود اما برای امام روح الله این برعکس شد و 110 درصد مراسم بدرقه ایشان از استقبال شلوغ تر بود.

وی گفت: آنچه در رحلت حضرت امام وجود داشت این بود که حتی دشمنان نیز به ایشان با نگاه تکریم و احترام برخورد می کردند و کمتر کسی بود که به ایشان جسارت کند و زمان ارتحال، رسانه های دنیا خبر رحلت را با احترام اعلام کرده بودند.

بهبودزاده اظهارکرد: وقتی حضرت امام روح الله عروج کرد، دنیای اسلام و همه مستضعفین دنیا به دید احترام و به دید امام و مقتدا و رهبر به ایشان نگاه می کردند و حتی این شخصیت عظیم مورد تکریم دشمن نیز بود و دشمنان نیز ایشان را انسان معنوی که توانست دنیا را تکان دهد می دانست.
انتهای پیام/