جاده‌ای که با جان مردم روستای رنجقان اردکان بازی می کند

مردم روستاي رنجقان قريب به 15 سال است از نبود جاده ي آسفالت و عبور مکرر کاميون هاي معدن رنج مي برند و تا به حال نامه نگاري ها براي رفع اين مشکل تاثير عيني نداشته است.

به گزارش یزدرسا به نقل از اردکان گويا؛ اهالی روستای رنجقان و چند مزرعه دیگر 15 سال است که از حضور مهمانی ناخوانده در حوالی روستا رنج می کشند، مهمانی که نه تنها هیچ سودی برای روستا نشینان نداشته بلکه زندگی و رفت و آمد مردم را نیز مختل کرده است. این در حالی است که خواسته های مردم به نتیجه نرسیده و اقدامی قابل مشاهده از سوی مسئولین صورت نگرفته است.

عبور کاميون ها با جان مردم بازي مي کند

یکی از اهالی روستای رنجقان درباره ی جاده ی این روستای گفت: قریب به پانزده سال است که معدن مظفری این جاده را تصرف کرده است و تلاش روستاییان برای آسفالت شدن این روستا بی فایده بوده است.

احمد متیری افزود: مردم اینجا برای رفت و آمد از موتور استفاده می کنند و عبور کامیون ها و تریلر ها با جان اهالی بازی می کند. این جاده تنها راه ارتباطی 6 روستا و مزرعه اطراف است که با عبور و مرور کامیون ها تخریب و به تصرف معدن درآمده است.

وی افزود: 5 سال قبل اهالی روستا به نشانه ی اعتراض جاده را مسدود و از عبور کامیون ها جلوگیری کردند اما با حضور نیروی انتظامی و مسئولین و با گرفتن تعهد از رئیس معدن، راه باز و روند فعالیت به حالت عادی بازگشت اما این جاده همچنان خاکی و خراب است.

این مرد روستایی با اشاره به گرد و خاک بسیاری که کامیون ها در هنگام عبور از جاده به پا می کنند گفت: ما برای حفظ جان خود مجبوریم که از بی راهه برویم که باز هم کامیون ها از بیراهه آمده و برای ما مشکل ایجاد می کنند. هیچ مقام مسئولی به وضعیت این جاده رسیدگی نکرده است و پیگیری های ما از تمام ارگان ها و مسئولین تا بحال نتیجه ی عینی نداشته و همچنان جان روستا نشینان در خطر است.

هر چه می گوییم کسی گوش نمی دهد

یکی دیگر از اهالی روستای رنجقان در رابطه با مشکل جاده روستا گفت: کامیون ها و تریلرها پشت سر هم عبور می کنند. مردم برای سرکشی به زمین ها مجبورند که از بیراهه ها بروند که باز هم کامیون ها و تریلرها راه را مسدود کرده و جان مردم را تهدید می کنند.

علی رنجقانی با اشاره به تجمع اعتراض امیز روستا نشینان افزود: تا قبل از اعتراض مردم هیچ یک از مسئولین ورود پیدا نکردند ولی تا از طرف مردم اعتراض جمعی شد و راه بسته شد همه ی مسئولین حاضر شدند.

وی ادامه داد: بعد از تجمع اعتراض امیز روستا نشینان رئیس معدن هزینه آسفالت را متقبل شد و قرار بر این شد که ظرف دو ماه جاده را آسفالت کند اما بعد از گذشت 5 سال،هنوز هیچ اقدامی صورت نگرفته است و فقط جاده تیغه کشیده شده است، وقتی هم به مسئولین می گوییم کسی گوش نمی دهد.

در ادامه نامه ها و صورت جلسه ها و تعهد نامه هايي که به امضاي مسئولين در آمده است را ميتوان مشاهده کرد.

طومار تقاضاي مردمي از نماينده شهرستان اردکان در تاريخ 1392/5/20: