به گزارش یزدبانو؛ شاید کلمه «نه»، کوچک‌ترین کلمه محاوره‎‎ای در زبان فارسی به شمار رود اما این کلمه کوچک در پاره‎‎ای از زمان‎‎ها، افراد را از دام بسیاری گرفتاری‎‎ها و تعارف‌های بی‌اساس که نتیجه آن گرفتاری و حتی قدم گذشتن در دام بلاهای اجتماعی است، باز می‎‎دارد.

رو در بایستی با دوستان یا آشنایان و خجالت کشیدن از گفتن «نه» برای همه در موقعیت‌های خاصی اتفاق افتاده است زیرا از کودکی یاد گرفته‎‎ایم که باید برای رضایت دیگران بیشتر از خواسته‎‎های خود، به خواسته‎‎های آنها ارزش قائل شویم.

طبق گفته‌‌ جامعه‎‎شناسان، بیش از 70 درصد گرفتاری در دام آسیب‎‎ها به ویژه اعتیاد، ناشی از نداشتن مهارت نه گفتن در افراد جامعه است. کسانی در برابر تعارف قلیان، سیگار و دیگر موارد مشابه از سوی دوستان، هنر نه گفتن را نداشته باشند، معمولاً به دام گرفتاری‎‎ها و آسیب‎‎های اجتماعی می‌افتند.

تا وقتی که شهروند جامعه‌ای برایش «نه گفتن» دشوار باشد، نه تنها نمی‎‎تواند در برابر آسیب‎‎ها خود را ایمن نگه دارد بلکه در سرنوشت آینده کشور خود هم نمی‌تواند نقش موثری داشته باشد.

«نه»، سلاح محکم در برابر آسیب‎های اجتماعی

یک شهروند یزدی می‌گوید: نوجوانان در برابر تعارف‎های دوستان نا باب خود کم می‌آورند و بیشتر در دام دوستان و گرفتاری‎‎های امروز که 60 درصد آن اعتیاد است و مادر بسیاری دیگر از آسیب‎‎های اجتماعی است، اسیر می‎‎شوند  و دیگر نمی‌توان آنها را نجات داد.

«صمد سادات حسینی» اظهار می‎‎کند: باید در مدرسه و در خانواده مهارت «نه گفتن» و مخالفت در برابر خواسته‎های ناباب دوستان بیشتر آموزش داده شود.

وی می‌افزاید: واقعیت این است که فرهنگ ما خیلی با تعارف و حرمت سر و کار دارد. اگر در برابر خواسته‎‎های اطرافیان «نه» بگوییم، فکر می‌کنیم حرمت آنها شکسته شده است یا برای دوستی که پیشنهاد یک لحظه خوشی کاذب را رد می‌کند، اصطلاحات ناپسندی به کار می‌ رود.

«صدیقه رمضانی» یک بانوی یزدی معتقد است مهارت «نه گفتن» را بیشتر باید به فرزندان دختر در خانواده آموزش داد چرا که دختران نوجوان امروزی بسیار زود رنج‌تر هستند و دچار شکست‎‎های عاطفی می‌شوند.

«منصور محمدی» یک شهروند دیگر نیز مدعی است که «نه گفتن» سدی است که جوانان و نوجوانان را در برابر آسیب‎‎های جامعه بیمه می‌کند.

وی می‎‎گوید: وقتی نوجوان، فرهنگ غنی و مهارت بالایی در «نه گفتن» به دوستان ناباب خود داشته باشد، دیگر به خود و خانواده‎‎اش صدمه نمی‌زند ولی خیلی‎‎ها این مهارت را ندارند.

یک نوجوان یزدی هم می‌گوید: اگر هر فرد در جامعه ادب  را در پذیرفتن همه درخواست‌ها نداند و پایبند تعارف‌های امروزی نباشد، به نظر می‌رسد یک «شهروند درجه یک» است؛ چرا که او مانند نوزادی که باید در برابر بیماری‎ها واکسینه می‌شود، خود را در برابر آسیب‎‎ها ایمن کرده است.

«یحیی دهقانی» می‌افزاید: خیلی وقت‎‎ها برای من پیش آمده با وجود این که کاری مهم داشته‌ام، بعضی از دوستانم به عنوان مثال پیشنهاد می‌کنند چند ساعتی را با هم در پارک یا کافی‌شاپی سپری کنیم و با آن که کار مهم و واجبی داشته‌ام در «رودربایستی» دوستانه گرفتار شده‎‎ام.

به گفته این نوجوان، بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم با این حرمت نگه داشتن و تعارف‎‎های بیجا، اگر زمانی پیشنهاد غیر متعارفی داشته باشند، من چطور باید با آنها کنار بیایم. هر چند دوستان من قابل اعتماد هستند. کاش می‌شد مهارت «نه گفتن» در کتاب‎‎های درسی آموزش داده می‌‌شد.

«نه گفتن»؛ سدی در برابر گناهان

یک کارشناس مذهبی می‌گوید: «نه گفتن» در برابر وسوسه‎‎های شیطان و همچنین هوای نفسانی از دیدگاه اسلام، امری شجاعانه است و فردی که در برابر خواسته های نابجا قدرت و مهارت «نه گفتن» داشته باشد، شجاعت کافی در برابر گناهان نیز دارد.

حجت الاسلام «جواد موسوی» می‌افزاید: گفتن این کلمه تک حرفی برای بسیاری از ما دشوار است. «نه گفتن» چه به رئیس، چه به فرزند و چه به همسایه آسان نیست، در نتیجه بسیاری از ما به انجام کارهایی مجبور می‌شویم که دوست نداریم.

وی ادامه می‌دهد: یکی از مهارت‌های مفید در سبک زندگی اسلامی مهارت «نه گفتن» است. نپذیرفتن درخواست یک نفر در مواقع بجا نیز حق مسلم هر انسانی است، چه برسد به پاسخ منفی به پذیرش درخواست‌های غیرعقلانی و خلاف شرع که می‎‎تواند باعث گرفتاری دنیا و آخرت ما ‌شود.

به گفته وی، خانواده ها باید این مهارت را در دوران کودکی به فرزندان خود آموزش دهند تا در جوانی و نوجوانی، معیارهای پذیرش یا رد سخنان دیگران را مطابق اسلام یاد بگیرند و به خود صدمه‎‎ای نزنند.

«نه گفتن»؛ اهرمی برای ابراز وجود فرد در جامعه

یک روانشناس معتقد است در مکان‎‎هایی که فرد تا 18 سالگی به آن وابسته است یعنی مدرسه و خانواده، آموزش‎‎های «نه گفتن» اهمیت زیادی دارد.

«جواد داوودی» با بیان این که مهارت «نه گفتن» یعنی ابراز وجود در جامعه، ادامه می‌دهد: به نظر می‌رسد که داشتن چنین مهارتی، نسل امروز و آینده را بیشتر در ارائه وجود خود و استقلال‌طلبی مسلح خواهد کرد.

وی اظهار می‌کند: بیشتر متون درسی امروز بر ارزش‎های جمعی استوار است و به این ارزش‌ها احترام می‌گذارند ولی در مراکز آموزشی باید کوشش کنیم که بچه‌ها از کودکی دارای شخصیت قوی‌تری باشند تا این شخصیت قوی‌تر آنها را در موقعیتی قرار دهد که بتوانند در مواقعی که لازم است «نه» بگویند و در جمع ابراز وجود کنند.

وی معتقد است باید در رشد ذهنی کودک این اتفاق بیفتد که در جاهایی هم از گفتن پاسخ منفی به خواسته‎‎های افراد خودداری کند و نیز بداند توانستن در نخواستن است و باید «نه» را با قداست بگوید.

داوودی می‌گوید: این مهارت را باید در آموزه‎‎های مهارت‎‎های زندگی به کودکان یاد داد که دیگر مانند امروز در بلای آسیب‎‎های اجتماعی گرفتار نشوند.

نداشتن مهارت «نه گفتن»؛ عامل 70 درصد بلاهای اجتماعی

طبق گفته‎ جامعه شناسان، بیش از 70 درصد گرفتاری‎‎ها و آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد و طلاق که امروز دامنگیر خانواده‎ها شده است به دلیل نداشتن مهارت «نه گفتن» در جاهایی است که می‎‎تواند به فرد صدمه زند و وی را گرفتار کند . بنابر این لازمه داشتن یک زندگی اجتماعی بدون آسیب، آموزش مهارت «نه گفتن» به کودکان و افراد جامعه است.

انتهای پیام/

همشهری