به گزارش یزدبانو، به نقل از گوهرشادنیوز، خانواده یک واحد اجتماعی است، که بین اعضای آن ارتباطی تنگاتنگ و همه جانبه وجود دارد، از این جهت با بسیاری از واحد های اجتماععی متفاوت و متمایز می شود .از آنجا که والدین بیشترین وقت را با فرزندان خود می گذرانند رابطه آنها با فرزندان می تواند، نقش های مهمی در پیشرفت رفتار آنها داشته باشد.

یک خانواده سالم و پویا خانواده ای است، که میان اعضای آن به ویژه بین والدین و فرزندان، رابطه ای انسانی و سالم حاکم باشد. به عبارت دیگر پدران و مادرانی توانایی برخورد صحیح با فرزندان خود را دارا هستند که از دانایی و مهارت های لازم در این خصوص بهره مند باشند. بنابراین در ادامه شما را با چند اصل مهم ارتباطی آشنا می کنیم.

امنیت روانی
ایجاد امنیت روانی، به عنوان اولین و مهترین اصل ارتباطی، از والدین می خواهد، تمام تلاش خود را برای ایجاد فضایی سرشار از آرامش و امنیت به کار بسته تا بچه ها در این فضای آرام فرصت رشد و نموی فکری و جسمی پیدا نمایند.

ارتباط کلامی و عاطفی
هر فرصتی پیش می آید، با فرزندان صحبت کنید و با آنها در یک فضای گرم و صمیمی ارتباط کلامی و عاطفی بر قرار نمایید، چرا که تحقیقات متعدد نشان داده هر چه اعضای خانواده ارتباط کلام و عاطفی بیشتری با یکدیگر داشته باشند روابط اعضای خانواده، سالم تر،بانشاط تر و محکم تر می شود.

اخترام قائل شدن برای فرزندان
احترام گذاشتن به فرزندان و حفظ حقوق آنها در خانواده، همچنین توجه به نیاز های همه جانبه و پذیرش آنها همان گونه هستند، زمینه برقرار ارتباط بهتری را بین والدین و فرزندان فراهم می کند.
سلامت روانی فرزندان در سایه توجه به نیاز های همه جانبه آنها تأمین می شوند والدینی که به نیاز های فرزندان خود می اندیشند، زمینه رشد همه جانبه آنان را سبب می شوند، در واقع پدر و مادر موظفند، ضمن توجه به نیاز های جسمانی فرزندشان به همان اندازه و یا حتی بیشتر به نیازهای روانی او توجه داشته باشند.

اعتدال در برخورد
در برخورد با بچه ها ضمن اینکه آنها رابه رعایت قوانین و مقررات امر می کنید و از فرزندانتان می خواهید در عمل به آنها پایبند، باشد گاهی اوقات اغماض و صرف نظر کردن از اجرای آن خواسته ها ضروری می باشند، به عنوان مثال گاهی پدر و مادر ها با اشاره به زمان خود و بی توجه به مقتضیات زمان و مکان، تاکید دارند، بچه ها کار هایی را انجام دهند، که نه در اندازه توان و نه با مغیار های زمانه تطبیق دارد، به همین جهت بهتر است والدین به بچه ها اعتماد کنند و ضمن نظارت بر رفتار های آنان، اجازه بدهند به تدریج و با کسب آگاهی بیشتر برای زندگی شان تصمیم بگیرند.

کمک به کسب هویت فرزندان
نوجوان نیاز دارد، هویت مشخصی از خود بدست آورد تا بتواند، به عنوان فردی مستقل به زندگی اش جهت دهد،احساس ارزشمندی نماید و نهایتاً از وابستگی رهایی یافته و برای اسقلال مالی،تحصیلی،شغلی و ازدواج و اینده خود برنامه ریزی نماید.

والدین باید بدانند کسب هویت امر بزرگی است و بچه ها را با فشار ها و مشکلات فراوانی روبرو می سازد در این شرایط والدین وظیفه دارند با شکیبایی و بردباری با آنها برخورد کرده و ضمن مدارا و صبر به فرزندان برای عبور از این مرحله سخت کمک کنند.

محبت کردن و واگذاری مسئولیت به بچه ها
اساس یک رابطه سالم و درست والدین و فرزندان محبت کردن،دوست داشتن و در کل مبادله مهر و عطوفت می باشد در حقیقت یک نگاه نگاه محبت آمیز یا یک نوازش مهربانانه معجزه کرده و رفتار فرزند را به سوی خلاقیت و نیکی سوق می دهد به همین جهت می توان، گفت توجه و محبت به فرزندان یک نیاز روانی و یک تقویت کننده مثبت می باشد.

با این وجود دوست داشتن و محبت بیش از نباید مانع واگذاری مسئولیت به بچه ها شود، چرا که فرزندان باید به داشتن و پذیرفتن مسئولیت تشویق شوند تا در آینده آنسانهای قابل اتکایی باشند. به همین جهت بهتر است زمانی که فرزند شما خود را مقابل کار ها و رفتار هایش مسئول می داند او را تشویق نموده و برعکس موقعی که از انجام وظایفش شانه خالی می کند در فضایی صمیمانه از وی توضیح بخواهید.

انتهای پیام/ش