به گزارش یزدبانو به نقل از طنین یاس به نقل از خبرگزاری ایرنا، با مرور برگ برگ صفحات تاریخ دفاع مقدس و نگاهی گذرا به وصیت نامه های شهدای این دوران، می توان فهمید که مقوله حجاب و پوشش از منظر آنها از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.

شهدا در وصیت نامه های خود به والدین و خانواده خود توجهی ویژه داشته اند، پس از طلب حلالیت، رعایت حجاب و انجام وظایف دینی و حفظ آنها توصیه های بعدی ایشانست.

نتایج تحقیق بر روی وصیت نامه تعدادی از شهدا نشان می دهد، بیش از ۴۶ درصد توصیه های ایشان خانوادگی و در ارتباط با موارد فوق بوده است.

ˈلباس رزم ˈ عنوانی است که بیشتر شهدا به حجاب داده اند و رعایت و حفظ آن توسط زنان و دختران را مایه افتخار، عامل خشم دشمن و خوشحالی دوستان دانسته اند.

مرور خاطرات و زندگینامه این لاله های سرخ، اهمیت پوشش و حجاب را در نظر آنها به ما نشان می دهد، چند خاطره زیر نمونه ای از آن است:

** مادر شهید سید احمد موسوی نژاد

اولش قبول نمی کرد اما با اصرارهای من، بالاخره راضی شد، ازدواج کند، معیارهایی برای انتخاب همسر داشت.

دلش می خواست، همسرش با ایمان باشد.

می گفت: ˈمادر جان! زنی می خواهم که با خدا باشد، دوست دارم در خیابان طوری باشد که به حجابش افتخار کنم.ˈ

** خواهرِ شهید موسی کلانتری

برادرم می گفت: باید افتخار کنی که در فضای غیر دینی طاغوت، حجابت را رعایت می کنی.

یک کارتن کتاب مسئله حجاب استاد مطهری را خرید و گذاشت خانه، گفت: حالا باید روی دوستانت هم کار کنی.

کتاب ها را مخفیانه به بعضی از دوستانم دادم تا بخوانند.

هشت نفر از هم کلاسی هایم تصمیم گرفتند، حجابشان را رعایت کنند.

یکی از آنها دختر رئیس کلانتری بود، مدیر فهمید، صدایم زد و گفت: اگر دختر ِدرس خوانی نبودی، همین الان از مدرسه اخراجت می کردم.

خواهر شهید کلانتری در نقل خاطره ای دیگر از برادر شهیدش می گوید: وقت زن گرفتنش بود، خواهرم دوستی داشت که می خواست به او معرفی کند، دختر خوبی بود.

برادرم رفت تا او را ببیند اما چشمش به دختر خانمی که پوشش کاملی داشت،خورد.

تحقیق کرد، دانشجوی فیزیک دانشگاه شریف بود، از حجاب او خوشش آمده بود، به خواستگاری او رفت، همین مقدمه ازدواجشان شد.

** پدر شهید گلدسته محمدیان

گلدسته چون تنها دخترم بود، خیلی به او علاقه داشتم.

یک بار در زمان جنگ به منزلش در دزفول رفته بودم، دیدم شب موقع خواب با پوشش کامل می خوابد، تعجب کردم در آن هوای گرم جنوب، خوابیدن با لباس، زیاد کار آسانی نبود.

علت را که پرسیدم، گفت: پدر جان اینجا هر لحظه ممکن است بمباران شود، باید از هر نظر آمادگی داشته باشیم، ممکن است فردا صبح زنده نباشیم پس باید پوشش کامل داشته باشیم تا وقتی ما را از زیر آوار خارج می کنند، مشکلی وجود نداشته باشد.

** خاطره ای از شهید مهدی زین الدین

وضعیت حجاب زنان سوریه او را ناراحت کرده بود، نمی توانست ببیند، یک کشور اسلامی به چنین روزی افتاده باشد.

گفت: نباید بی تفاوت باشیم، نامه ای انتقادی نوشت و ابتدای آن را با این آیه شریف شروع کرد:

« إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ »

به دست یکی از مسئولان سوری داد.

شهید زین الدین معتقد بود به هر میزان که از دستمان بر می آید باید امر به معروف و نهی از منکر کنیم.

** خاطره ای از شهیده فاطمه رضایی

فاطمه ، زمانی هم که برای کمک به مجروحان می رفت، حجابش کامل بود.

دستش دستکش می گذاشت تا تماس کمتری با نامحرم داشته باشد، داخل کیفش همیشه مقنعه و جوراب اضافه بود و آنها را به عنوان هدیه به خانم هایی می داد که برای بد حجابی شان، نداشتن مقنعه و جوراب ضخیم را بهانه می کردند.

** خواهر شهید ابراهیم امیرعباسی

بعضی از همسایه ها، گاهی حرصشان در می آمد، می گفتند: این آقا ابراهیم هم چقدر خودش را می گیرد.

می دانستم دردشان چیست، می گفتم: شما اشتباه می کنید، او فقط می خواهد خودش را از گناه حفظ کند.برای همین نه با نامحرم حرف می زند و نه به او نگاه می کند.

من که خواهرش هستم، بعضی وقت ها در خیابان از کنارش رد می شوم اما او متوجه نمی شود.

ابراهیم تو فامیل و آشنا هم همینطور مراعات می کرد، همیشه یک خط قرمز بین خود و نامحرم می کشید.

** مادر شهید حسن آقاسی زاده

هر خانواده ای برای خودش رسم و رسومی دارد، ما بعد از عروسی، مراسمی زنانه برگزار می کنیم که معروف به پاتختی است.

خانم ها جمع می شوند و در حضور عروس و داماد جشن می گیرند.

مراسم شروع شده بود اما هر چه اصرار می کردیم، داخل خانه نمی آمد، به شوخی گفتم: همه که تو را نمی شناسند، شاید فکر کنند، عیب و ایرادی داری.

قبول نمی کرد، نمی توانست رو به روی آن همه نامحرم بنشیند. جلوی در ایستاد، می گفت: همین کفایت می کند.