وی افزود: زمانیکه دارو در داخل کپسول ژلاتینی مانند ژلوفن ریخته می‌شود، این دارو به صورت محلول است و دیگر نیازی نیست که در دستگاه گوارش با ترشحات آن ترکیب شود و به صورت مایع در آید. بنابراین خیلی سریع از دستگاه گوارش جذب می‌شود و دیگر توقف ندارد. این امر سبب می‌شود که ژلوفن عوارض جانبی کمتری داشته باشد.

فاطمی تصریح کرد: توصیه می‌شود ژلوفن و بروفن را همراه با حداقل یک لیوان آب مصرف کرد و فرد بعد از مصرف این دارو‌ها تا نیم ساعت نباید به حالت دراز کش قرار گیرد و باید فرصت دهد تا از دستگاه گوارش خارج گردند.

این متخصص در پایان خاطرنشان کرد: اثر بخشی هر دو قرص یکسان است اما ژلوفن به علت محلول بودن و جذب سریع از دستگاه گوارش عوارض گوارشی و زخم معده کمتری ایجاد می‌کند. ژلوفن برای کسانی که مشکل کلیوی دارند بهتر است استفاده نشود. در مسکن‌ها، استامینوفن تنها دارویی است که مشکل کبدی به وجود می‌آورد و مصرف بیش از حد آن فرد را دچار هپاتیت می‌کند. این هپاتیت از نوع ویروسی نمی‌باشد، بلکه از نوع التهاب کبدی است.