یزدبانو؛ کار زن در خانه از نظر اسلام تکلیف او نیست بلکه فضیلت و شرافتی است که اگر زن به صورت رایگان انجام دهد در نزد خداوند مأجور است پیامبر اکرم (صلی ­الله­ علیه­ وآله) می­‌فرمایند: اگر خانمی به قصد مرتب کردن خانه، وسیله‌‌ای را جابه جا کند، خداوند به او نگاه (رحمانی) می­‌کند و کسی که خداوند به او نگاه کند، عذابش نخواهد کرد.

1.هرگاه زنی برای مرتب کردن خانه چیزی را از جایی به جای دیگر ببرد خداوند به او نظر رحمت می‌کند. پیامبر اکرم (ص)

2.در هربار شیر مکیدن نوزاد خداوند ثواب آزاد کردن یک بنده را به زن می‌دهد. پیامبر اکرم ( ص )

3.جهاد زن خوب شوهرداری کردن است. امام علی (ع)

4.بهترین زنان زنی است که برای شوهرش خوشبو باشد. امام صادق ( ع)

5.چند گروه از زنان با حضرت زهرا در قیامت محشور می‌شوند. یکی از انان زنانی هستند که بر بداخلاقی شوهر خود صبر می‌کنند. امام صادق (ع)

6.هیچ چیز برای زن در شب اول قبر بهتر از رضایت شوهرش نیست. امام محمد باقر (ع)

7.یک لیوان آب دست شوهر دادن بهتر از یک سال نماز شب خواندن و روزه گرفتن است. پیامبر اکرم (ص)

8.چون زنی به شوهر خود آب گوارایی دهد خداوند 60 گناه او را می‌بخشد. پیامر اکرم (ص)

9.هیچ زنی نیست که دیگ غذایش را بشوید مگر آنکه خدواند او را از گناهان وخطا ها می شوید. حضرت فاطمه(س)

10.هیچ زنی نیست که هنگام نان پختن عرق کند مگر آنکه خداوند بین او و جهنم هفت خندق قرار دهد. حضرت فاطمه(س)

11.هیچ زنی نیست که لباس ببافد (بدوزد) مگر آنکه خداوند برای هر نخی صد حسنه می نویسد وصد گناه محو می کند. حضرت فاطمه(س)

12.هیچ زنی نیست موی فرزندان خود شانه بزند ولباس آنان را بشوید ، مگر آنکه خداوند برای هر مویی حسنه ای بنویسد و برای هر موی گناهی را پاک کند واو رادر چشم مردم زینت دهد. حضرت فاطمه(س)

13.بهتر وبرتر از همه اینها رضای خدا ورضای مرد از همسرش است . رضای همسر رضای خدا وغضب همسر غضب خدا می باشد. حضرت فاطمه(س)

14.هیچ زنی نیست که با اطاعت همسرش بمیرد مگر آنکه بهشت بر او واجب می‌شود. حضرت فاطمه(س)

15.هيچ زنى نيست که شوهرش را يکبار آب دهد (يک ليوان) مگر اينکه اين رفتار براى او از عبادت يک سال که روزهايش را روزه بگيرد وشبهایش به شب زنده دارى مشغول باشد بهتر است وخداوند در عوض هر بار که شوهرش را آب دهد ، شهرى در بهشت براى او بنا مى کند وشصت گناه از او می آمرزد. امام صادق (ص)

منبع احادیث: کتاب وسائل الشیعه ج 2 ص39

انتهای پیام/ش