به گزارش یزد بانو، سیزدهم مرداد ماه نزدیک است، قرار است دولت مهرورزی جایش را به دولت تدبیر و امید بدهد، دولت ۸ ساله ای به ریاست جناب آقای احمدی نژاد که بررسی عملکرد آن در این ۸ سال یکسری نقاط قوت و ضعف را به ما نشان می‌دهد. بررسی دقیق نقاط قوت و ضعف دولت پیشین یک شاخص تاثیر گذار در اختیار هر پژوهشگر می دهد و آنهم ربط پیروزی رئیس جمهور منتخب به عملکرد نفر قبلی است. به لحاظ جامعه شناسی سیاسی خود عملکرد دولت قبلی صرفا می تواند منجر به انتخاب رییس جمهور منتخب بعدی شود و تا جایی این شاخصه مهم است که  صرف اینکه مردم متوجه بشوند رای به یک نامزد یک "نه" به دولت قبلی ایست دیگر نیاز نیست نامزد مذکور اقدام به گفتمان سازی و یا شعار دادن های آنچنانی بکند. بررسی دقیق انتخابات امسال نیز دلایل پیروزی فرد منتخب را تا حدود بسیار زیادی روشن می سازد؛ ابتدا بهتر است به بررسی چند سال اخیر دولت مهرورزی بپردازیم. رای ۲۵ میلیونی به رییس جمهور منتخب در سال ۱۳۸۸ نشان از آن داشت که مردم یکسره و با قاطعیت از عملکرد چهار سال اول دولت آقای احمدی نژاد حمایت میکنند و نه تنها این عملکرد دافعه ای نداشته بلکه جاذبه آن آنقدر بالا بوده که با اختلاف فاحش چند ده درصدی رییس جمهور منتخب از رقیبش پیشی می‌گیرد و سکان دولت بعدی هم به او سپرده می شود. اما خط نمودار دولت دهم یک خط متاسفانه نزولی است! یعنی پس از سال ۹۰ که دومین سال دولت بود اقدامات دولت رنگ و بوی دیگری گرفت تا آنجا که به اذعان خود دولتی ها دولت از چپ و راست نقد می شد و مورد غضباصولگرایان و اصلاح طلبان بود و این قضیه تا بدانجا پیشرفت که دولت جریان سومی را در دل خود به وجود آورد که البته با توجه به پشتوانه فکری این جریان سوم، از آن به عنوان یک خط انحرافی یاد می شد. در بحث اقتصادی کارنامه دولت دهم نسبت به دولت نهم ضعیف تر است، نوسانات دو سال اخیر بازار اقتصاد ایران به خوبی نشان می دهد که دولت در این زمینه نمره قابل قبولی کیب نمی کند؛ اصولا در این باب دو نظریه مطرح است: نظریه اول اینکه دولت ناتوان از کنترل بازار بوده است و نظریه دوم اینکه تحولات بازار اقتصاد با سهل انگاری دولت رقم خورده است؛ که در صورت صحت هر کدام از این نظریه ها همچنان قو مجریه باید پاسخ گوی وضع بد اقتصادی باشد. این فراز و فرود ها به انتخابات یازدهم رسید. مردم در خرداد ماه ۱۳۹۲ با یک شرایط بد اقتصادی روبرو بودند که برای تغییر آن بهترین راه را در پیش روی خود می‌دیدند و آن هم تغییر سکاندار دولت بود تا بلکه نفر بعد حداقل ارمغانی که با خود می آورد تغییر شرایط موجود باشد. رای مردم به منتخب جدید بیشتر از آنکه به خاطر گفتمان جدیدش و یا شیوه تبلیغش باشد به خاطر یک مخالفت صد و هشتاد درجه ای با سیاست های معیشتی دولت فعلی بود. مردم بخاطر نه به احمدی نژاد به روحانی رای دادند در همین زمینه صادق زیبا کلام، اظهار داشت: عملکرد رئیس جمهور پیشین تا آنجا در انتخاب ریس جمهور بعدی تاثیر گذار است که میتواند صرف مخالفت با سیاست های دولت قبلی منجر به انتخابش شود. زیبا کلام گفت: حتی در صورتی که فرد منتخب اصلا شعار، ویژگی و یا برنامه خاصی نداشته باشد و صرفا مردم در او مخالفت با دولت فعلی را دیده باشند و همین به تنهایی باعث می شود که طرف رای بیاورد. از طرفی کاندیدی که مخالفت با فرد در راس قدرت که برنامه هایش پاسخگوی نیاز مردم نبوده را در دستور کار خودش قرار دارد هم دیگر نیازی به دادن برنامه و شعار ندارد و صرفا اعلام مخالفتش با سیاست های فعلی کفاف از رای آوریش می کند. استاد دانشگاه تهران افزود: حتی فرد منتخب اگر شعار خاصی را سر بدهد و یا گفتمان خاصی بر سر دست بگیرد مردم از او این شعار ها و گفتمان را مطالبه نمی کنند؛ بلکه بدنه کسانی که به وی رای داده اند خواستار تغییر وضع موجود هستند. زیبا کلام تصریح کرد: همیشه این بحث مطرح بوده که مخالفت با کسی که در قدرت بوده تا یک جاهایی منجر به محبوبیت و مقبولیت فرد منتخب می شود و بعد از آن عملکرد وی در ترازو قرار خواهد گرفت. اگر بی برنامه‌گی فرد منتخب نمایان شود درصد مقبولیتش تا حد چشمگیری کاهش خواهد یافت و دیگر صرف مخالفت با جریان قبلی برای او دردی را دوا نمی کند. زیبا کلام تاکید کرد: این موضوع در انتخابات های گذشته و در بررسی رای توده های مردم کاملا قابل مشاهده است به عنوان مثال انتخابات سال ۷۶ که منجر به انتخاب آقای خاتمی به عنوان رئیس جمهور شد اگر عملکرد آقای خاتمی منجر به معجزه در بحث اقتصادی و در کنار عدم تحقق شعار های دیگر وی مثل آزادیهای مدنی و توسعه سیاسی می شد رای توده مردم را کسب می کرد اما اینکه نخبه ها و دانشگاهیان را از دست می داد. عکس این قضیه هم صادق است! بنابراین باید فرد منتخب یک حداقلی را برای جناح ها و نخبگان در کنار توده مردم در نظر بگیرد. اصلاحات با اعتدال تفاوت اساسی دارد وی با اشاره به تفاوت اصلاحات و اعتدال ادامه داد: بین این دو تفاوت های زیادی وجود دارد. اصلاحات و اعتدال در یک چیز اشتراک داشتند و آن هم مخالفت با دولت قبلی بود و بنده اگر در مورد فرد منتخب در انتخابات امسال بخواهم یک جمله بگویم آن این است که مردم در ۲۴ خرداد امسال یک "نه" به دولت قبلی گفتند. زیبا کلام در پایان گفت: اعتدال با اصلاحات تفاوت های اساسی دارد و یکی از مهم ترین آنا نگاه متفاوت به توسعه سیاسی است. اصلاحات در پافشاری بر توسعه سیاسی با میانه روها همخوانی چندانی ندارد. از این جهت این گفته قوت بیشتری می‌یابد که رای به رییس جمهور منتخب جناب حجت الاسلام روحانی بیش از اینکه به شعار های وی برگردد و برنامه های وی (که البته دست ایشان متاسفانه در زمینه برنامه ریزی برای آینده اقتصادی زیاد پر نیست) بیشتر یک اظهار مخالفت با دولت قبلی و عملکرد بد اقتصادی اش در چند سال اخیر بود. پایگاه خبری مرصاد، در این زمینه نیز دست به یک تحقیق میدانی زده است؛ از مجموع فرم هایی که مصاحبه شوندگان تکمیل کرده اند این نکته بدست می آید که اکثریت جامعه آماری مورد بررسی انگشت صحه بر اقدامات خوب دولت های نهم و دهم در همه زمینه ها گذاشته اند و صرفا از وضع بدی که در دو سال اخیر برای معیشت خود پیش آمده بود ناراضی بودند؛ از طرفی گفته های مصاحبه شونده هایی که به رئیس جمهور منتخب رای داده بودند نشان از درستی تحلیل گزارش مرصاد دارد که صرفا به خاطر تحول اوضاع معیشتی و مخالفت وی با وضع کنونی به وی رای داده اند و بعضا حتی شناخت عمیقی از گفته ها و شعار های حجت الاسلام روحانی نداشته اند.