به طور حتم بررسی تمام مطالبات رهبری از دانشجویان در یک یا دو مقاله نمی گنجد اما قصد داریم در اینجا به بررسی یکی از مهم ترین ها درخواست های رهبری که پای ثابت تمامی دیدارهای ایشان با جوانان است بپردازیم. در محیط دانشگاه شاید به تعداد دانشجویان، نظر و سلیقه سیاسی وجود دارد. برخی معتقدند محیط دانشگاه پاک تر از آن است که آلوده به بحث و مباحثه سیاسی شود! در سوی مخالف برخی گروه ها همواره و به لطایف الحیلی دست آویز جریانات سیاسی شده و مانند موجی به هر طرف که بادی از خارج دانشگاه بوزد حرکت می کنند. این موضوع در نزدیکی انتخابات به اوج خود می رسد، جایی که احزاب و شخصیت های سیاسی به گروه های فعال و پرانرژی احتیاج دارند تا با همراهی آنها به اهداف سیاسی خود برسند. این دو گروه از جوانان همواره مورد انتقاد رهبر انقلاب بوده اند. بی تردید افراط و تفریط آفت دوران جوانی است. به اعتقاد رهبری موضوع گیری در مورد مسائل اجتماعی وحضور فیزیکى و فکرى در مسائل عمومى کشور از سوى مجموعه‌ى دانشجوئى بسیار لازم است. این مطالبه رهبری نه فقط شامل حضور در اجتماعات دانشجویی و اعلام موضع پیرامون مسائل مختلف سیاسی، اجتماعی جهان می شود بلکه رهبری بارها جوانان را تشویق به ارائه نظر، پیشنهاد و انتقاد به دستگاه‌هاى ذى‌ربط و وزارت خانه ها و به عبارت بهتر حضور فیزیکی در ساختن ایران کرده اند. یکی از پیشنهادهای مهم رهبری برای تحقق این هدف نیز تشکیل کانون یا کانونهاى تصمیم و اقدام در مجموعه‌هاى دانشجوئى است. به گونه ای که دانشجویان در این کانون ها در مورد مسائل گوناگون فکر کنند، تصمیم بگیرند و اقدام های سنجیده ای اتخاذ کنند. رهبری یکی از علت های لزوم داشتن موضع گیری و ورود دانشجویان به مسائل کلان راسرنوشت کشور می دانند. شکی نیست که همین جوانانی که امروز در دانشگاه ها تحصیل می کنند فردا زمام امور مملکت را در دست خواهند گرفت. اگر احساس مسئولیت از دوران جوانی در ذات جوانان نهادینه نشده باشد بی تردید در آینده هم به مسئولینی بی تفاوت و ضعیف تبدیل خواهند شد. در حوزه مسائل سیاسی داشتن قدرت تحلیل سیاسی، تلاش سیاسی، کار سیاسی، مطالعه سیاسی و مباحثه سیاسی همگی خاص دوران دانشجویی و از مطالبات موکد رهبر انقلاب است. این امر به قدری لازم است که رهبر انقلاب آن را از ضروریات یک انقلاب مردمی می دانند: "کشورى که جوانهایش اصلاً در باغ مسایل سیاسى نیستند، مسایل و جریانهاى سیاسى دنیا را مى‏فهمند و تحلیل درست ندارند، مگر چنین کشورى مى‏تواند بر دوش مردم حکومت و حرکت و مبارزه و جهاد بکند؟! بله، حکومت دیکتاتورى باشد، مى‏شود." مقام معظم رهبری ورود به مسائل سیاسی و احساس مسئولیت در این زمینه را مشروط به شرایطی خاص می دانند؛ اول اینکه جوانان دانشجو باید با پایبندی دقیق و عمیق به اصول و رعایت جهت گیری دقیق وارد این عرصه شوند. دوم عدم ورود به بازی های سیاسی و مراقبت از تبدیل شدن به ابزار دست احزاب سیاسی؛ سوم توجه کافی به تشکیلات دشمن که مبادا اقدامی در جهت تکمیل پازل دشمن انجام شود؛ نکته چهارم داشتن شرح صدر سیاسی و اعمال و رفتار غیرپرخاشگرانه است. و بالاخره نکته آخر شناخت صحیح دشمن و رفتار مناسب نسبت به اوست. هشیاری و بیداری کامل و عدم محافظه کاری نسبت به دشمن از اصول اولیه جنبش های دانشجویی است. نباید فراموش کرد که دشمن واقعی از یک منطقه جغرافیایی فراتر است. امروز دشمن فرهنگ و تمدن کشور ما یک تفکر و میدان جنگ نیز به صورت مجازی، تبلیغاتی و روانی است. همین مسئله اهمیت هوشیاری و بیداری جوانان به عنوان افسران و سربازان این جنگ را دوچندان کرده است. مطالبه دیگر رهبری مسئله آرمان گریایی است. موضوعی که رهبر انقلاب بارها بر زنده ماندن آن در دانشگاه ها تاکید کرده اند. مقام معظم رهبری دانشجویان را به تلاش برای رسیدن به نقطه آرمانی در همه زمینه اعم از سیاسی، علمی، ورزشی، و دین و اخلاق تشویق می کنند. "آرمان‌گرائى، هم در سیاست، هم در همه‌ى صحنه‌هاى دیگر – مثل آرمان‌گرائى در علم – باید مورد توجه باشد. آرمان‌گرائى در علم، یعنى در زمینه‌ى مسائل علمى باید دنبال قله بود… در زمینه‌ى معنویت و اخلاق هم باید آرمان‌گرا بود. محیط دانشگاه به دلیل اینکه محیط جوان است، باید محیط پاکیزه‌اى باشد." از نگاه رهبر معظم انقلاب، این دو ویژگی یعنی داشتن تحلیل و درک درست از جامعه و سیاست و همین طور آرمانگرایی لازمه دست یابی به بصیرت است. بصیرتی که اگر نباشد جایش را به غفلت می دهد و غفلت نیز بهترین اهرم برای نابودی یک ملت است. امیرالمؤمنین (ع) در این خصوص می فرمایند: "و من نام لم ینم عنه "؛ مراقب باشید که اگر شما غفلت می‌کنید دشمن از شما غفلت نمی‌کند".