به گزارش یزدبانو به نقل از ایرنا؛ یک شب برفی را میهمان خانواده های دو قلو زا در کوچه شهید حسینی پور واقع در خیابان شهید باهنر اردکان بودیم.
با هماهنگی انجام شده با خانواده ها، همه این دو قلوها را به دور هم در یک خانه جمع کردیم و وقتی به خود دو قلوها گفتیم خبرنگاریم و برای تهیه گزارش آمده ایم، باورشان نمیشد که وجود تعدادی دو قلو در یک کوچه 100 متری، می تواند سوژه خبری یه خبرنگار باشد.
کوچه ای خاص و منحصر بفرد که دو قلوهای کوچک از سر و کول هم بالا می روند و بازی می کنند اما دو قلوهای بزرگتر، همچون دیگر شهروندان به فعالیت روزانه مشغول هستند.
وجود 9 خانوار دوقلو دار در این کوچه، کاملا تصادفی بوده،
کوچکترین دوقلوهایی که کوچه را شلوغ و شاد کرده اند 7 ساله و بزرگترین آنها هم 56 ساله هستند.
در میان این دوقلوها، چهار جفت همسان ، 2 جفت خواهر ، و یک جفت خواهر و برادر در کنار هم زندگی جذابی را تجربه می کنند.
در روزهای تابستان که رفت و آمد در کوچه ها بیشتر است، سراسر این کوچه مملو از شور و شوقی وصف ناپذیر از زندگی این دوقلوهاست.
در حالیکه والدین آنها در کوچه و خیابان، یکدیگر را می بینند بچه ها هم در کنار هم فوتبال و هفت سنگ، بازی می کنند.
اهالی کوچه، ما را با روی باز پذیرفتند و از اینکه سوژه ما شده اند خوشحال بودند و بخصوص دوقلوهای خونگرم که ما را با گرمی در جمع خود پذیرفتند.
وقتی پای صحبت آنها نشستم به وضوح با تفاوت روحیه، نگرش و درد و دل آنها با دیگر اعضای خانواده پی بردم.
والدین آنها هم از شیرینی تولد آنها و اتفاقات جالبی که پس از تولد آنها بوجود آمده گفتند و حس خوبی که از داشتن فرزند دو قلو دارند.
دو قلوهای کوچک از سر و کول هم بالا می رفتند و شیطنت می کردند اما در میان آنها دو قلوهای دانشجو، مداح و دانش آموز هم وجود دارد که جالب توجه است.
در گفت و گوی کوتاهی که با برخی از آنها داشتم از خاطرات خوش در کنار هم زیستن گفتند و اینکه گاهی والدینشان، آنها را با هم اشتباه می گیرند و یکی را به جای دیگری صدا می زنند!.‌
برخی دوقلوهایی که بالغ شده و حتی 50 سال را هم رد کرده بودند از تجربیات و تلخی ها و شیرینهای دوران زندگی خود گفتند.
یکی از آنها به خبرنگار ایرنا گفت: تصور نمی کردیم روزی وجود دوقلوها در این کوچه، سوژه خبری شود.
وی افزود: اطرافیان ما از شیرینی زندگی با دوقلوها زیاد گفته اند که البته این احساس برای ما شیرینی های خاص خود را دارد.
'شنیدن کی بود مانند دیدن' دقیقا در اینجا مصداق پیدا می کند، باید با چشمان خودتان، حضور و گرمی این دو قلوها را در میان خانواده و این کوچه و شهر اردکان حس کنید تا حس ما هم برای شما تداعی شود.
عکسی به یادگار با آنها گرفتیم و از آنها جدا شدیم و در این فکر، غوطه ور بودیم که چطور می شود که 9 خانواده در یک کوچه صد متری، همه، دارای فرزندان دو قلو باشند و البته وقتی به یاد لطف و قدرت خداوند افتادیم، دلمان آرام گرفت.

انتهای پیام/ص