به گزارش یزدبانو به نقل از طنین یاس،  تربیت جنسی نه تنها شامل احساس جنسی است بلکه به خصوصیات رشد شخصیت اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی نیز مربوط می شود. در یک جمع بندی کلی دوره های تربیت جنسی از نظر علمای دین در چند مرحله صورت می گیرد در این اجمال مراحل تربیت جنسی دخترانه از بدو تا آخرین مرحله مورد بررسی قرار می گیرد.

تولد تا دوسالگی: انتخاب نام در انسان تأثیر زیادی می گذارد و چه بسا تغییر هویت و الگوی رفتاری کودک در بزرگسالی را فراهم می آورد که موضوع هویت جنسی از این امر مستثنی نیست. در این مقطع سنی نمی توان گفت که کودکان از نظر جنسی تحریک می شوند اما در صورت ناآرامی و گریه با تحریک ناحیه تحتانی آرام می شوند! آنچه برای دختران در این سنین، اهمیت زیادی دارد نظافت ناحیه تناسلی یا تحتانی است، زیرا انجام عمل دفع، غیر ارادی است و همچنین آموزش صحیح استفاده از توالت باید در این زمان شروع شود.

دوران پیش دبستانی: در این دوره کودک بسیاری از باید و نبایدها را از طریق والدین یاد می گیرد و خود را به ارزش ها مقید می کند؛ به عبارتی کودک با والد هم جنس خود (مادر) همانندسازی می کند. بنابراین پرورش حیا در این سن بسیار حیاتی است. این کار با پوشیدگی والدین بخصوص مادر و گفت وگوی کودکانه در این آموزش به خوبی قابل انجام است.

باید در نظر داشت که سهل انگاری موجب تبعات بدی در آینده کودک مخصوصا در زمان بلوغ دختران می شود. تحقثیقات به عمل آمده حاکی از این است که تمایز جنسی کودکان در سن سه سالگی شروع می شود. پس نباید در این مرحله نزد کودکان اعمالی مانند برهنگی تن والدین، نزدیکی کردن با همسر.. که پرورش حیا را متأثر می سازد انجام داد.

احادیث فراوانی وجود دارد که تأکید دارند اعمال منافی حیا در این سنین بخصوص در شش سالگی، کار پرورش حیا را مختل می کند. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در اینباره می فرماید: وقتی دختربچه ای به شش سالگی رسید جایز نیست که مردنامحرمی او را ببوسد و یا اور فشار دهد.

دوران دبستان: در این سنین تلاش والدین و معلمان باید هماهنگ و مرتبط باشد تا دختران آمادگی لازم برای ورود به دوران پر تلاطم بلوغ را پیدا کنند و اطلاع از اموری مانند، احکام وضو، غسل، تیمم و نماز، آشنایی ابتدایی یا بلوغ و تغییرات آن، تشویق به پرورش حیا، پذیرش جنسیت و خشنودی جنسیتی و پای بندی به احکام اسلامی در خانه و مدرسه و همچنین ایجاد ارتباط بین خانه و مدرسه  ضروری است.

بنابر حدیثی از پیامبراکرم (ص) امور دختران باید بر عهده مادران سپرده شود که این کار با افزایش سن بیشتر شود ود رصورت غیبت مادر، این وظیفه توسیط خواهر بزرگتر ، عمه، خاله و یا حتی مربی و معلم مدرسه انجام گیرد.

دراین دوران باید بستر کودک از والدین و کودکان دختر و پسر از یکدیگر جدا شود، متأسفانه زندگی در آپارتمان ها ی کوچک که اتاق کافی برای افراد خانواده ندارند از معضلاتی است که آسیب جدی برای سلامت جنسی کودکان ایجاد می کند.

دختران باید اطلاعات کافی در مورد بلوغ را کسب کرده و آمادگی لازم را برای ورود به بلوغ داشته باشند، مسئله مهم دیگر پیراستن محیط از ابزارهای تحریک کننده جنسی است مانند سی دی های رقص، فیلم های مستهجن، عکس و پوسترهای برهنه و همچنین پرهیز از حضور در محیط هایی که در آن گفتارها و رفتارهای غیر دینی است.

اوایل بلوغ: در این مرحله مادران باید در جوی سرشار از صمیمیت و دوستی، طبیعی بودن عادت ماهیانه را برای دخترانشان توضیح دهند که این عادت یک تحول در زندگی و توانایی است که به او امکان مادر شدن در آینده را می دهد و از حس مادری که در دختران از زمان کودکی وجود دارد  در این باره کمک بگیرند. پرورش حیا و تشویق به رعایت حجاب در این دوران باید ادامه پیدا کند و جنبه فریضی به خود گیرد و تبعات ناشی از بی عفتی و بدحجابی برای آنان مشخص شود تا پذیرش آن به صورت آگاهانه و مشتاقانه باشد. دختران در این مرحله باید بدانند مراوده نابجا با افراد نامحرم حتی در صورت داشتن پوشش مناسب، نوعی بدحجابی است از سویی دیگر رعایت پوشش مناسب حتی در برابر محرم، ضروری است که عدم رعایت آن مشکلات عمیقی را به وجود می آورد که حد نهایی آن زنای محارم است.

اواسط بلوغ: در این مرحله دختران از پسران هم سن خود دو سال زودتر بلوغ می شوند، پس پرورش فروتنی و لیاقت و سخت گیری عمیق نسبت به خود و جنس مخالف خیلی مهم است. دختران ممکن است به دلیل آنکه کششی در درون خود نسبت به جنس مخالف پیدا می کنند حالت مشابه کردن خود به جنس مخالف را پیش بگیرند که باید از این کار خودداری کنند و منع شوند. حضرت علی علیه السلام می فرماید: خدا لعنت کند مردانی را که خود را شبیه زنان می کنند و زنانی را که خود را شبیه مردان می سازند.

مطابق با حدیثی از پیامبر اکرم(ص) کودکان در این سن حکم وزیر را برای والدین دارندس در امور مختلف باید نظر آنها را جویا شد که این امر باعث رشد شخصیت و هم آنها را برای زندگی مستقل آماده می کند.

آموزش فنون خانه داری به دختران ضروری است، زیرا شوهر آینده اش از او این انتظار را دارد، نکته دیگر احترامی است که پدر برای همسر و دخترش قائل است و احترامی که مادر برای شوهرش چه در زمان حضور او در خانه و چه در زمان عدم حضورش.. پس وقتی دختر رفتار مناسب پدر را با مادر و خودش مشاهده می کند از دختر بودن خود لذت می برد و برای زن و مادر شدن ارزش قائل است. در این سنین، شیوه های کنترل غریزه جنسی باید به دختران آموزش داده شود که از طریق کنترل نگاه، سوق دادن به امور معنوی، تشویق به کار و ورزش، موفقیت تحصیلی، پرهیز از مراوده های غیرضروری با جنس مخالف و گوشزد کردن پیامدهای بی بند و باری جنسی میسر است.

در حدیثی از امام صادق علیه السلام آمده است: نگاه پی در پی، شهوت را دل می کارد و همین برای در فتنه افتادن بیننده کافی است. در قرآن کریم آمده است: ای پیامبر به زنان مؤمنه بگو زینت خود را جز برای آنچه آشکار و پیداست در برابر مردان نامحرم ظاهر نکنند و پاهای خود را بر زمین نزنند طوری که زینتی که مخفی کرده اید معلوم شود.

باید به دختران متذکر شد که زیبا پوششی با زیبا نمایی و تن نمائی کاملا متفاوت است. دختران باید بیاموزند که دیگران باید به خاطر دانش، شخصیت، هنر، مهارت یا رفتاری که در دختران می بینند به آنها احترام بگذارند نه به خاطر اینکه چون در رعایت حجاب کوتاهی می کنند.

در آغاز بلوغ و در ادامه آن ممکن است مشکلاتی از قبیل برخی بیماری ها در ناحیه تناسلی دختران به دلایل مختلف ایجاد شود که باید درمان شود، پس مادر باید طوری با دخترش راحت باشد که دختر به محض  نیاز به مشاوره به او مراجعه کند، نکته دیگر فراهم کردن امکان مکالمه دختر با پسران فامیل با حضور والدین و بزرگترهاست تا بدین نحو دختر بتواند تصویر درستی از جنس مخالف بالغ، کسب کند و کنجکاوی ذاتی خود را اقناع کند در غیر این صورت، با پسران خیابانی یا دوستی های اینترنتی و مجازی ارتباط بقرار می کند.

انتهای پیام/ص