به گزارش یزدبانو به نقل از افکار نیوز،  تغییر در فرهنگ جامعه، عقاید، طرز فکر و روشن فکری بیش از اندازه باعث شده است جوانان از ازدواج کردن فاصله گرفته و خود را بی‌نیاز از آن بدانند. اما با این حال دختر و پسر نیاز‌ها و احساس‌های خود را نسبت به جنس مخالف نمی‌توانند سرکوب کنند، به همین دلیل افراد زیادی به سمت دوستی‌های ناسالم سوق داده می شوند.

ترس از خیانت همسر و طلاق در بین تعدادی از دختران و پسران دیده می‌شود که مسبب این ترس نا‌آگاهی از ازدواج و مطلع نکردن والدین آن‌ها از زندگی است اگر در این زمینه والدین درباره زندگی بعد از ازدواج با فرزند خود صحبت کنند و اطلاعات لازم را بدهند ترس از ازدواج در دختران و پسران به مراتب کم‌تر دیده می‌شود.

در گذشته مسئولیت پذیری در زندگی زن و مرد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود و زوجین با کمک یکدیگر مشکلات زندگی را پشت سر می‌گذاشتند اما جوانان امروزی از پذیرش مسئولیت شانه خالی کرده و راضی به ازدواج و قبول مسئولیت نیستند.

موضوع قابل توجهی که در چند سال اخیر رخ داده ازدواج زودهنگام دختران دهه هفتادی است، در حالی که تعداد زیادی دختر و پسر دهه شصت در جامعه هنوز مجرد هستند و خب هر فردی برای زندگی خود دلایلی دارد.

مریم دختری است دهه هفتادی؛ به تازگی ازدواج کرده و با احساس رضایت از ازدواج خود می‌گوید: امروزه در جامعه دختران به دلیل بلوغ فکری زودرس و آزادی‌هایی که در خانواده‌ دارند، در زمینه‌های مختلف تجربه کسب می‌کنند و به قول خودشان بیشتر از سن خود می‌فهمند. البته باید این موضوع را در نظر داشت که خانواده دراین زمینه نقش بسیار مهمی دارد، امروزه والدین زمینه را برای آزادی بیان واستقلال فرزندانشان فراهم کرده‌اند.

او ادامه داد: به دلیل اینکه همه تفریحات سالم را در زندگی امتحان کرده بودم و به دنبال تنوع در زندگی بودم با کمک و راهنمایی‌های خانواده تصمیم به ازدواج گرفتم.

پریسا دختر دهه هفتادی دیگری است که کودک 2 ساله‌ای دارد از نحوه ازدواج خود می‌گوید: من به صورت کاملا سنتی ازدواج کردم. به خاطر شرایط اقتصادی و فرهنگی دو خانواده و با راهنمایی‌های پدر و مادرم به این ازدواج راغب شدم و با گذشت 4 سال از ازدواجم بسیار راضی هستم.

فاطمه احمدوند، روانشناس، درباره ازدواج دختران دهه هفتادی گفت: دختران دهه هفتادی و مردم جامعه این باور را دارند که نسبت به دهه‌های دیگر متفاوت و خاص‌ هستند. دختران، دوره نوجوانی و جوانی را سپری می‌کنند و اغلب استقلال طلب، لجباز و ریسک پذیر‌ هستند و بخاطر استقلال و بهایی که خانواده‌ها به آن‌ها می‌دهند خیلی زودتر از دهه شصتی‌ها به این بلوغ فکری رسیده‌اند.

او ادامه داد: والدین این دختران جوان از نسلی هستند که در آن زمان مردم مسئولیت پذیرتر و سازشی‌تر بودند. در آن زمان والدین آزادی عمل به فرزندان خود در هر زمینه‌ای را نمی‌دادند و فضا برای دختران فضایی بسته بود، برای آن‌ها تصمیم می‌گرفتند و جایی برای اعتراض هم وجود نداشت و محدودیت‌هایی که دختران دهه 50 و 60 داشتند تاثیراتی را برای آن‌ها در پی داشت.

احمدوند افزود: مادر و پدر دختران جوان امروزی اکثرا در سن 45 یا 50 سالگی هستند که در زمان جنگ تحمیلی ایران و عراق نوجوانانی بوده‌اند که استرس، ترس، هیجانات و تبعات جنگ بر روی آنان تاثیر گذاشته است. والدین جوانان به دلیل محدودیتی که در نوجوانی خود داشته‌اند در حال حاضر فرزندان خود را آزاد می‌گذارند و البته آزادی که چارچوب مشخص و کنترل شده نداشته باشد تاثیرات منفی بر رفتار دختران و جامعه می‌گذارد.

این روانشناس در خصوص ازدواج دهه هفتادی‌ها و ازدواج نکردن دهه شصتی‌ها گفت: دختران دهه هفتادی براین باور هستند که نسبت به دیگر دهه‌ها خاص‌تر هستند و آزادی عمل و استقلال دارند. آن‌ها در سن 15 تا 25 سالگی عشق را تجربه می‌کنند و آنچنان فرقی برای آن‌ها ندارد که طرف مقابل چه شغلی داشته باشد و از چه طبقه‌ای باشد اما دختر و پسر دهه شصتی که در زمان جنگ نوجوان بودند تاثیرات و تبعات ناشی از جنگ آن‌ها را حساس و وسواسی ‌تر نسبت به دختران دهه هفتادی کرده که همین مسئله بر انتخاب آن‌ها در ازدواج بی تاثیر نبوده و نسبت به انتخاب همسر آن‌ها وسواسی و سخت پسندتر هستند.

دختران دهه هفتادی به دلیل تنوع در زندگی، ازدواج را انتخاب می‌کنند. ازدواج زود هنگام دختران دهه هفتاد جنبه مثبت و منفی دارد زیرا ممکن است بصورت کاملا احساسی همسر خود را انتخاب کرده باشند و بعدها منجر به طلاق شود که همین مسئله آمار طلاق را در جامعه افزایش می‌دهد.

مسئله مهم دیگر که باید دختران و پسران مورد توجه قرار دهند، ازدواج در سن مناسب است به دلیل اینکه ازدواج زود هنگام و دیر هنگام هرکدام عواقب خود را دارد و اگر در سن مناسب ازدواج صورت گیرد بیشتر مشکلات از بین می‌رود.

انتهای پیام/ص