به گزارش سرو ابرکوه، حجت الاسلام والمسلمین سید ابراهیم حسینی امام جمعه ابرکوه، در رابطه با حضرت علی (ع) و قناعت در زندگی به بیان تفسیر قسمتی از خطبه 23 نهج البلاغه پرداخت:
خطبه 23 نهج البلاغه:
أمّا بعْدُ، فإِنّ الاْمْر ينْزِلُ مِن السّماءِ إِلى الاْرْضِ كقطر المطرِ إِلى كُلِّ نفْسٍ بِما قُسِم لها مِنْ زِيادةٍ أوْ نُقْصانٍ، فإذا رأى أحدُكُمْ لاِخِيهِ غفِيرةًفي أهْلٍ أوْ مالٍ أوْ نفْسٍ فلا تكُوننّ لهُ فِتْنةً، فإِنّ المرْء المُسْلِم...
ترجمه:
مواهب و لطف خدا در حق شما مردم همواه همچون قطرات باران که بر شما می بارد، برایتان شامل و نازل می شود و در نتیجه سهم هر کس کم یا زیاد می رسد. (به آنچه که خدا در زندگیتان عطا کرده قناعت کنید و راضی باشید.)
بنابراین در زندگی مردم خوش نظر باشید و اگر یکی از شما در زندگی برادر خود، مال یا همسر و فرزند بیشتر از دارائی خود را دید، مبادا که موجب فتنه گردد (و خود را عقب تر احساس کند) زیرا مسلمان تا وقتی به کار پستی دست نزده که آشکار شدن آن موجب شرمندگی او شود و مردم کار او را به وسیله هتک حرمتش قرار دهند (و تا وقتی که آبرومند و پاک زندگی کند) مانند مسابقه دهنده ماهری می ماند که منتظر است در همان مرحله اول مسابقه را ببرد.
همچنین مسلمان درست کار احدی الحسنیین (یکی از دو موفقیّت) را نتیجه کار خود می داند. یا دعوت خدا را اجابت کند و به وعده های ثواب برسد، یا اینکه خداوند او را روزی داده و صاحب همسر و فرزند و ثروت نماید؛ در حالی که دین و شخصیت معنوی خود را نیز نگه می دارد.
درس:
مستفاد از لسان اخبار و روایات این است که انسان با ایمان باید در امر معاش (و زرق و برق های زندگی) به زیر دستان خود نگاه کند تا بتواند بر وضع موجود خود، شاکر باشد و در امر معاد (توجه عملی به سعادت اخروی) به بالا دستان خود نگاه کند که دیگران در کسب فضائل و دفع رذائل یعنی عمل به واجبات و ترک محرمات گوی سبقت را از وی ربوده اند، تلاش می کند تا از غافله خوبان عقب نماند.
به راستی و به تعبیر قرآن، دنیا سرابی است که اگر انسان تشنگان آن را ملاک زندگی قرار دهد آخرالامر هلاک خواهد شد، چون هیچکدام به مطلوب خود نمی رسند. و اگر در امر باقیات و صالحات به حسنات ناچیز بسنده کند، آخرتی نیز نخواهد داشت:

  دنیا طلبیدیم و به مقصد نرسیدیم / فریاد از آن آخرت ناطلبیده!
چه بسا کسانی که سرمایه پربهای ایمان و آبرو را در امر رسیدن به زندگی رنگین از دست داده اند و به فرموده حضرت امیر (ع): کارهای شرم آور کرده اند که خسارتی جبران ناپذیر است.
ملاحظه:
عناوین و القاب و منزلت های دنیا به مقتضای خود دنیا، فنا پذیر، اعتباری و جعلی است و درجات معنوی به مقضای آخرت، ابدی، حقیقی و ماندنی است. لذا نزاع در امر کسب مال، کسب قدرت، تلاش برای شهرت و بی اعتنایی به مبانی اخلاقی و دینی و تضییع حقوق خلق الله و تاخت و تازهای مستانه صاحبان زر و زور در امروز نیز همان نتیجه را دارد که برای دیروزیان داشت.
به هوش باشیم؛ از گذشتگان درس بگیریم و بقاء را فدای فنا نسازیم.