سرو ابرکوه؛

باید گفت: آنچه که اتفاق افتاد محصول قانون شکنی و قانون گریزی عده ای از دوستان برای رسیدن به اهداف خود بود.

عده ای که به برکت اشراف اجتماعی و سیاسی خود بر منافذ گریز از قانون؛ توانستند طوری از لبه ی تیز قانون عبور کنند که نه سقوط کنند و نه حین ارتکاب جرم کسی مُچ شان را بگیرد.

قانون چیز خوبی است، اما اجرا و تمکین در برابر آن، ضرورتی انکار ناپذیر است. اغلب قوانین تا آنجا که برصفحه ی کاغذ جا دارند، متین، خوب، دانه بندی شده  و به ظاهر شدنی اند. 

اما مشکل از انتقال و تطبیق قانون به اجتماع است.

در حالیکه تا پایان دقایق تبلیغات انتخاباتی فاصله چندانی نمانده است، متاسفانه شاهد قانون گریزی طرفداران حزب اصلاحات در این فضای ملتهب در دارالسعاده ابرکوه هستیم.

روز گذشته، در جلسه تبلیغاتی یکی از کاندیداهای انتخاباتی مجلس دهم که در ابرکوه برگزار شد یکی از همشهریان اصلاح طلب ابرکوهی، پس قرائت بیانیه توسط یکی از حاضرین، برای آزادی سران فتنه 88 دعا می کند و تفکر همگان را به سویی برد که قانون گریزی تا کجا؟

براستی قانون شکنی به کدام سو می رود و چرا نمایندگان دولت تدبیر و مسئولین ابرکوه که وظیفه صیانت از قانون را برعهده دارند، در برابر این نوع قانون گریزی ها سکوت می کنند.

این همه ماجرا نیست... متاسفانه کاندیدای مجلس دهم که قرار است در آینده بر کرسی مجلس بهارستان نشسته و از قانون حمایت کند، سکوت می کند.

سئوال اینجاست که آیا فردی که اعتقادی به رعایت قانون ندارد می تواند قانون گذار و وکیل مناسبی برای مردم باشد؟

متاسفانه برخی افراد نردبان قانون گریزی را به عنوان راحت ترین و ساده ترین گزینه ورود به مجلس قانون گذاری و خانه ملت انتخاب کرده اند.

م. افضلی