وی افزود: «صداخفه‌کن»های دوره اصلاحات عمدتا نرم افزاری بود و منتقدین را با برچسب عدم درک پیام دوم خرداد و آراء بیست میلیونی، اقتدارگرایی، فاشیست، خشونت طلب و... ساکت می کردند در حالی که «صداخفه‌کن»های دوره هاشمی سخت افزاری و مانند دولت یازدهم از جنس برخورد قضایی و... بود. البته در دوره سازندگی مخالفت با هاشمی، مخالفت با پیغمبر تفسیر می شد اما در دولت یازدهم، رئیس جمهور، خود، خط قرمز است. این تحلیلگر مسائل سیاسی در این گفتگو با اشاره به سیاست رسانه‌ای «عکسبرداری دولت» تأکید کرد: شعار آزادی، دغدغه اصیل دولت نیست بلکه «ابزاری» برای مورد پسند واقع شدن دولتِ بدونِ پایگاه اجتماعی مستقل، در محیط‌های نخبگانی و بدنه اجتماعی اصلاح طلبان است. مقابله سخت و همه جانبه همه ارکان دولت از رئیس جمهور تا سخنگو و وزیر ارشاد و ارتش رسانه‌ای دولت با یک مستند، برای چندمین بار است که موجب بیرون زدن تعارض واقعیت دولت، با عکسی که از خود ارائه می دهد، شده است. امینی همچنین با ذکر واکنش وزیر ارشاد دولت یازدهم به برخورد قضایی با سازندگان این مستند گفت: وزیر ارشاد در برابر توهین به حکم خداوند در یک روزنامه حامی دولت حتی ابراز تأسف نکرد اما درباره مستندی که حتی آن را ندیده است، خواستار برخورد قضایی است. آیا این واکنش وزیر ارشاد معنایی جز این دارد که رئیس جمهور خط قرمز دولت است در حالی که خداوند خط قرمز نیست؟ وی همچنین پیشنهاد کرد که حالا که دولتی ها در عین حال که مدعی جدی گرفتن افکار عمومی هستند و همزمان نیز مصمم در برخورد قضایی با سازندگان این مستند هستند، از صدا و سیما بخواهند که این مستند برای همه مردم ایران نمایش داده شود و این موضع دولت را که «همزمان با شعار آزادی، خواستار برخورد قضایی با سازندگان این مستند» است را به رفرنداوم بگذارد و ببیند آرای مردم در این باره چیست و به آن پایبند باشد.