سرو ابرکوه؛

علی (ع) و شکوه از تنهایی با توجه به خطبه 39 نهج البلاغه

ترجمه خطبه 39: گرفتار مردمی شده ام که هر چه به آنان فرمان می دهم اطاعت نمی کنند و چون دعوتشان می نمایم اجابت نمی نمایند. ای بی اصل و نسب ها! در یاری (دین) پروردگارتان در انتظار چه نشسته اید؟! آیا دین ندارید که شما را گرد آورد؟! و یا غرتی ندارید که شما را به خشم وا دارد؟! در میان شما به پا خواسته ام. هر چه فریاد می کشم و از شما یاری می طلبم، سخن مرا نمی شنوید.

نه با شما می توان انتقام خونی را گرفت و نه به کمک شما به هدف می توان رسید؛ شما را به یاری برادرانتان دعوت کردم اما مانند شتری که از درد بنالد، ناله سر دادید! و یا همانند حیوانی که پشتش (از بار) خم باشد، کندی کردید. تنها گروه کمی به سوی من شتافتید، اما آنان نیز افراد مضطرب و ناتوانی بودند که گویا آنها را به سوی مرگ می برند.

حجت الاسلام والمسلمین حسینی امام جمعه ابرکوه در تبیین خطبه مذکور اظهار کرد: یکی از نعمت های بزرگ الهی، بلکه ارزشی ترین نعمت، وجود رهبری لایق و شایسته است که بر این نعمت باید خدای متعال را شاکر بود و شکر حقیقی، اطاعت از امر و فرامین وی می باشد. بدترین ناسپاسی به پیشگاه حق، غریب و تنها گذاشتن چنین رهبری است که مردم در قبال خیرخواهی های او بی تفاوت باشند و دستوراتش را اطاعت نکنند.

حسینی تصریح کرد: نتیجه این ناسپاسی آن است که چنین مردم حق نشناسی در دام رهبری باطل و خودکامه قرار گیرند و تمام ارزش های معنوی و هویت انسانی را از دست بدهند. تاریخ بر این حقیقت شواهد فراوان دارد؛ آن کوفیان سست عنصر که در یاری امام حسین(ع) کوتاهی ورزیدند چگونه در زیر چکمه بنی امیه دست و پا زدند و ذلیل شدند.

وی افزود: در زمان معاصر وقتی مردم از رهبری پیامبر گونه امام راحل (ره) در قیام 15 خرداد سال 42 بصورت گسترده حمایت همه جانبه و قیام عمومی نکردند، چگونه پانزده سال در تنور خودکامگی سرسپردگان آمریکا سوختند و رژیم پهلوی ارزش های ایمانی، اعتقادی، فرهنگی و اجتماعی آنان را به بازی گرفت؟!

امام جمعه ابرکوه تأکید کرد: آری، ناله سوزناک حضرت علی(ع) از بی تفاوتی مردم درس فراگیری غیرت دینی و همیت و جوانمردی است که باید همه نسل ها در همه عصرها آن را فرا گیرند. لذا بر همه ما و شما باد که عملا ثابت کنیم «ما اهل کوفه نیستیم (سید) علی تنها بماند.»

انتهای پیام/ م.ف